آیه مَنْ كانَ يَظُنُّ أَنْ لَنْ يَنْصُرَهُ اللهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّماءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنْظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ ما يَغيظُ [15]
هركس گمان مى كند كه خدا پيامبرش را در دنيا و آخرت يارى نخواهد كرد [و از اين نظر خشمگين است، هر كارى از دستش ساخته است بكند]، ريسمانى به سقف بياويزد و [خود را حلق آويز و] نفس خود را قطع كند [و تا لبه پرتگاه مرگ پيش رود]؛ ببيند آيا اين كار خشم او را فرو مى نشاند؟!