آیه وَ لا يَزالُ الَّذينَ كَفَرُوا في مِرْيَةٍ مِنْهُ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذابُ يَوْمٍ عَقيمٍ [55]
پيوسته كافران درباره‌ی قرآن در شك هستند، تا آنكه قيامت ناگهان فرا رسد، يا عذاب روز عقيم (روزى كه قادر بر جبران گذشته نيستند) به سراغشان آيد!
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ لا یَزالُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی مِرْیَةٍ مِنْهُ؛ أَیْ فِی شَکٍّ مِنْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) حَتَّی تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذابُ یَوْمٍ عَقِیمٍ؛ قَالَ الْعَقِیمُ الَّذِی لَا مِثْلَ لَهُ فِی الْأَیَّام.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَ لا یَزالُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی مِرْیَةٍ مِنْهُ؛ یعنی [پیوسته کافران] در مورد امیرالمؤمنین (تردید دارند، حَتَّی تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذابُ یَوْمٍ عَقِیمٍ؛ «عقیم» یعنی روزی‌که مانندی در میان روزها ندارد (به‌عبارت‌دیگر، روزی‌است‌که روز دیگری به دنبال ندارد بلکه ابدی است).