آیه وَ الَّذينَ هاجَرُوا في سَبيلِ اللهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللهُ رِزْقاً حَسَناً وَ إِنَّ اللهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقينَ [58]
و كسانى كه در راه خدا هجرت كردند، سپس كشته شدند يا به مرگ طبيعى از دنيا رفتند، خداوند به آن‌ها روزىِ نيكويى مى دهد و به يقين خداوند، بهترين روزى‌دهندگان است.
الصّادق (علیه السلام)- وَ الَّذِینَ هاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا إِلَی قَوْلِهِ إِنَّ اللهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ قَالَ نَزَلَتْ فِی أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام).
امام صادق ( امام‌کاظم (از پدر بزرگوارش امام‌صادق (نقل کرده که در مورد این سخن خداوند عزّوجلّ [که می‌فرماید]: وَ الَّذینَ هاجَرُوا فی سَبیلِ اللهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا... إِنَّ اللهَ لَعَلیمٌ حَلیمٌ؛ فرمود: «این دو آیه فقط در شأن امیرالمؤمنین (نازل شده است».
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ... ثُمَّ ذَکَرَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ الْمُهَاجِرِینَ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ وَ الَّذِینَ هاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللهُ إِلَی قَوْلِهِ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( سپس خداوند، امیرالمؤمنین (و دیگر اصحاب‌پیامبر (که هجرت کردند را یاد نموده و فرمود: وَ الَّذینَ هاجَرُوا فی سَبیلِ اللهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللهُ ... لَعَلیمٌ حَلیمٌ.