آیه في سِدْرٍ مَخْضُودٍ [28]
آن‌ها در سايه‌ی درختان «سدرِ» بى‌خار قراردارند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ قَالَ شَجَرٌ لَا یَکُونُ لَهُ وَرَقٌ وَ لَا شَوْکٌ فِیه.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ آن درختی است که نه برگ دارد و نه خار.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- سِدْرٍ مَخْضُودٍ أَیْ نَبِقٍ مَخْضُودٍ أَیْ مَنْزُوعِ الشَّوْکَهًِْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- سِدْرٍ مَخْضُودٍ یعنی میوه درخت سدری که مخضود است یعنی خارش کنده شده است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَقْبَلَ أَعْرَابِیٌّ فَقَالَ: یَا رَسُولَ الله (صلی الله علیه و آله) قَدْ ذَکَرَ اللَّهُ فِی الْقُرْآنِ شَجَرَهًًْ مُوذِیَهًًْ وَ مَا کُنْتُ أَرَی أَنَّ فِی الْجَنَّهًِْ شَجَرَهًًْ تُوذِی صَاحِبَهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله): مَا هِیَ؟ قَالَ: هِیَ السِّدْرُ فَإِنَّ لَهَا شَوْکاً. فَقَالَ لَهُ: قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ سِدْرٍ مَخْضُودٍ یَخْضِدُ اللَّهُ شَوْکَهُ فَجَعَلَ مَکَانَ کُلِّ شَوْکَهًٍْ ثَمَرَهًًْ ثُمَّ یَنْفَتِقُ الثَّمَرَهًُْ مِنْهَا عَنِ اثْنَتَیْنِ وَ سَبْعِینَ لَوْناً مِنْ طَعَامٍ مَا مِنْهَا مِنْ لَوْنٍ یُشْبِهُ الْآخَرَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- عربی بادیه‌نشین خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! خداوند در قرآن نام از درخت موذی و آزاردهی برده است و من فکر نمی‌کردم در بهشت چنین درختی باشد که صاحب خود را اذیّت می‌کند». فرمود: «کدام درخت»؟ عرض کرد: «درخت سدر؛ زیرا دارای خار است». پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «مگر خداوند نمی‌فرماید: فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ؛ مفهومش این است که خداوند خارهای آن را قطع می‌کند و به‌جای هر خار میوه‌ای قرار میدهد، هر میوه‌ای هفتاد و دو رنگ مادّه‌ی غذایی دارد که هیچ‌یک شباهتی به دیگری ندارد».