آیه ۶۲ - سوره نور

علیّ‌بن‌ابراهیم ( حنظلهًْ‌بن‌ابی‌عامر مردی از قبیله خزرج بود و در همان شبی که فردایش جنگ احد بود با دختر عبدالله‌بن‌اُبیّ‌بن‌سَلول ازدواج کرد و در همان شب نیز با همسرش آمیزش نمود و از رسول خدا (اجازه خواست که آن شب را نزد همسر خود بماند؛ خداوند این آیه را نازل فرمود: إِنَّمَا الْمؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا کانُوا مَعَهُ عَلی أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتّی یَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللهَ إِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ؛ [پیامبر (به او اجازه داد و] حنظله نزد همسرش رفت و با او آمیزش نمود. صبحگاهان [به‌قدری برای شرکت در جهاد عجله داشت که بدون غسل‌کردن و] با همان حال جنابت در جهاد شرکت نمود. هنگامی‌که حنظله قصد داشت از نزد همسرش برود همسرش به‌دنبال چهار نفر از انصار فرستاد و آن‌ها را شاهد گرفت که [شب گذشته] حنظله با او آمیزش نموده است. کسی از او پرسید: «چرا چنین کردی»؟ گفت: «شب گذشته در خواب دیدم که گویا آسمان شکافته شد و حنظله در آن شکاف افتاد و شکاف به هم پیوست؛ دانستم که تعبیرش شهادت [برای حنظله] است، به همین خاطر دوست نداشتم که بر این آمیزش شاهد نگیرم [و بعداً مورد اتّهام قرار گیرم که از دیگری باردار شده‌ام]». و آن زن از حنظله باردار شد. هنگامی‌که حنظله وارد کارزار شد نگاهی به ابوسفیان کرد که سوار بر اسبی میان لشکر جولان می‌داد؛ حنظله بر او حمله‌ور شد و پای اسبش را با شمشیر قطع نمود، اسب از پشت سرنگون شد و ابوسفیان به زمین افتاد و فریاد زد: «ای جماعت قریش! من ابوسفیانم و این حنظله است که می‌خواهد مرا بکشد». ابوسفیان شروع به دویدن کرد و حنظله به تعقیبش پرداخت؛ یکی از مشرکان با نیزه‌اش سدّ راه او شد و حنظله با نیزه‌اش به‌سمت او رفت و او ضربه‌ای به حنظله زد و وی را به قتل رساند؛ حنظله میان جنازه‌ی حمزه (عمروبن‌جموح، عبدالله‌بن‌حرام و گروهی دیگر از انصار روی زمین افتاد. رسول خدا (فرمود: «فرشتگان را دیدم که حنظله را میان آسمان و زمین با آب باران در ظرف‌هایی از طلا غسل می‌دادند. به‌همین خاطر حنظله به غسیل الملائکه معروف شد».