آیه ۱۶ - سوره نور

امام علی ( امیرالمؤمنین (در وصیّتش به فرزندش محمّدبن‌حنفیّه (فرمود: «فرزند عزیزم آنچه را نمی‌دانی نگو، بلکه همه‌ی آنچه را که می‌دانی نیز نگو، زیرا خدای تعالی بر کلّیه‌ی اعضاء تو وظایف و واجباتی را مقرّر و مفروض داشته است که در روز قیامت به‌وسیله‌ی آن‌ها بر تو احتجاج می‌کند، و از آن‌ها سؤال می‌نماید. و آن اعضاء را تذکّر داده و موعظه کرده و برحذر داشته و تأدیب نموده و آن‌ها را بیهوده رها نکرده است، چنان‌که خدای عزّوجلّ فرموده است: از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن، چراکه گوش و چشم و دل، همه مسئولند. (اسراء/۳۶) و خدای عزّوجلّ فرموده است: إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِکُمْ ما لَیْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِیم.

پیامبر ( از امام باقر (روایت است: وقتی پیامبر (وارد غدیرخم شد پیامبر دستور داد زیر آن درخت‌ها با سنگ چیزی شبیه منبر بسازند که بر مردم مشرف باشد هنگامی‌که همه آنجا جمع شدند و ایستادند، پیامبر (بالای آن سنگ‌ها ایستاد و پس از ستایش و نیایش خداوند چنین فرمود: «خدا به من چنین وحی فرموده است: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ ای پیامبر! آنچه از خدا بر تو نازل شد برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت او را نکرده‌ای و خدای ترا از مردم محفوظ خواهد داشت. (مائده/۶۷) ای گروه مردم! اینک من در تبلیغ آنچه خداوند بر من نازل فرمود کوتاهی نکردم؛ از جبرئیل خواهش کردم که از خدا بخواهد مرا از اقدام به این موضوع معاف بدارد، زیرا می‌دانستم افراد با ایمان خیلی کم‌اند و مردمان دوروی منافق بسیار، و کاملاً به دغل‌بازی جنایتکاران آگاهی داشتم و متوجّه بودم که چگونه به اسلام با دیده‌ی استهزاء می‌نگرند، همان کسانی که خداوند آن‌ا را در قرآن توصیف فرموده است: آن‌ها به زبان خود چیزی می‌گویند که در دل ندارند!. (فتح/۱۱) وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظیمٌ؛ من می‌دانستم اینان چه قدر به من اذیّت خواهند کرد تا آن حدّی که مرا «اذن» و گوش (خوش‌باور و ساده‌لوح) نامگذاری کرده‌اند، و اکنون هم خیال کرده‌اند علّت اینکه علی (را به این مقام نصب نموده‌ام به خاطر این است که وی همواره ملازم من است و من هم به او توجّه دارم، این مردم کسانی هستند که خداوند درباره‌شان می‌فرماید: از آن‌ها کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: «او آدم خوش‌باوری است»! بگو: «خوش‌باور بودن او به نفع شماست! [ولی بدانید] او به خدا ایمان دارد و [تنها] مؤمنان را تصدیق می‌کند. (توبه/۶۱) اگر می‌خواستم در همین محفل اسامی یکایک این منافقین را می‌بردم و به‌سوی فرد فرد آن‌ها اشاره می‌کردم، ولی درعین‌حال در مورد آن‌ها بزرگواری می‌کنم، زیرا فقط فرمان خدا و خوشنودیش به تبلیغ آنچه نازل کرده بستگی دارد و ما زاد بر آن از من چیزی نخواسته است، سپس این آیه را تلاوت فرمود: ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملًا [به مردم] برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای! خداوند تو را از [خطرات احتمالی] مردم، نگاه می‌دارد. (مائده/۶۷).