آیه ۳۲ - سوره نور

پیامبر ( کسی که به فطرت من علاقه دارد البتّه باید از سنّت من پیروی کند و در راه من قدم بردارد و یکی از سنن من ازدواج و آمیزش با زنان است.

امام صادق ( دو رکعت نماز که مرد همسردار می‌گزارد بهتر است از هفتاد رکعت که مرد بی‌همسر انجام می‌دهد.

امام صادق ( بی‌ارج‌ترین مردگان شما عزب‌هایتان هستند.

امام علی ( امّا سبب و علّتی که دوامِ مخلوقات وابسته به آن است خداوند عزّوجلّ در قرآن فرموده است: «دوام مخلوقات از چهار چیز [سرچشمه گرفته] است: خوراک، نوشیدنی، لباس و پوشش، و زناشویی برای زادوولد کردن که در مورد تمام این چهار چیز نیاز به امر و نهی [از جانب خداوند] وجود دارد ... امّا [پیرامونِ] زناشویی این کلام خداوند است که فرمود: ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید [این‌ها ملاک امتیاز نیست]، گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست. (حجرات/۱۳) و فرمود: ای مردم! پروردگار خود را پرستش کنید آن کس که شما، و کسانی را که پیش از شما بودند آفرید. (بقره/۲۱) و فرمود: ای مردم! از [مخالفت] پروردگارتان بپرهیزید همان کسی که [همه] شما را از یک انسان آفرید؛ و همسر او را [نیز] از جنس او خلق کرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراوانی [در روی زمین] منتشر ساخت. و از خدایی بپرهیزید که هرگاه چیزی از یکدیگر می خواهید، نام او را می برید و [نیز] از [قطع رابطه با] خویشاوندان [پرهیز کنید] زیرا خداوند، مراقب شماست. (نساء/۱) و فرمود: و از نشانه‌های قدرت اوست که برایتان از جنس خودتان همسرانی آفرید. تا به ایشان آرامش یابید، و میان شما دوستی و مهربانی نهاد. در این عبرت‌هایی است برای مردمی که تفکّر می‌کنند. (روم/۲۱) و مانند این آیات در قرآن که پیرامون معنای ازدواج و سبب زادوولد کردن است، فراوان وجود دارد. و امرونهی در یک جهت هستند چون معنایی از معانی امر نیست مگر اینکه بعدش نهیی می‌آید و گونه‌ای از نهی نیست مگر اینکه همراهش امری می‌آورند».

امام رضا ( [بخشی از خطبه‌ی عقدی که توسط امام رضا (جاری شده است]: ستایش مخصوص خداوندی است که در علم ازَلیش، قرآن گویایش [که به حقّ، سخن می‌گوید] و گفتارِ حقیقت‌گویَش چنین بوده که سزاوارترین سبب‌ها به پیوند و برگزیدن و شایسته‌ترین کارها برای مشتاق‌شدن در آن، سببی است که باعث بوجودآمدن رابطه‌ی خویشاوندی شود و کاری است که غنا و بی‌نیازی را به‌دنبال خود می‌آورد؛ [در همین رابطه] خداوند عزّوجلّ فرموده است: او کسی است که از آب، انسانی را آفرید سپس او را نسب و سبب قرار داد [و نسل او را از این دو طریق گسترش داد] و پروردگار تو همواره توانا بوده است. (فرقان/۵۴) و فرموده است: وَ أَنْکِحُوا الْأَیامی مِنْکُمْ وَ الصَّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللهُ واسِعٌ عَلِیمٌ؛ و چنانچه در مورد زناشویی و آن قوم و خویشی که در نتیجه‌ی ازدواج حاصل می‌شود آیه‌ای روشن، سیره‌ای که از آن پیروی گردد و روایت‌های مشهور نبود، همین آثاری که خداوند [در ازدواج] قرار داده است همچون نیکی به خویشاوند [درصورت ازدواج فامیلی]، نزدیک‌کردن غریبه‌ها [درصورت ازدواج غیر فامیلی]، برقراری الفت میان دل‌ها، در هم تنیدگی [و ایجادِ] حقوق [طرفینی میان زن و شوهر]، افزایش تعداد جمعیّت و اندوختن فرزند برای [یاری‌گرفتن از او در] مصیبت‌های روزگار و رویدادهای پیشِ‌رو، [به تنهایی] کافی بود که به خاطر کمتر از آن نیز انسان عاقلِ خردمند، مشتاق شود و انسان کامروایِ درستکار به‌سویش بشتابد و سخندانِ عاقل، نیازمند آن گردد.

پیامبر ( هرکس از ترس فقر ازدواج نکند، نسبت به خداوند بدگمان شده است؛ چرا که خدای متعال فرموده است: إِن یَکُونُوا فُقَرَاء یُغْنِهِمُ اللهُ مِن فَضْلِهِ.

فقه الرّضا ( اگر مردی که دین‌داری و اخلاقش برایت رضایت‌بخش است نزد تو برای خواستگاری [از دخترت] آمد دخترت را به او تزویج کن و فقر و تنگدستی‌اش مانع تو نشود [چرا که] خداوند فرموده است: و اگر آن دو از یکدیگر جدا شوند خدا هر دو را به کمال فضل خویش بی‌نیاز سازد که خدا گشایش‌دهنده و حکیم است. (نساء/۱۳۰) و فرموده است: إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللهُ واسِعٌ عَلِیمٌ؛ و زنی به ازدواجِ شرابخوار در نیاید که اگر کسی چنین کند گویا آن زن را به زنا سوق داده است.

امام صادق ( اسحاق‌بن‌عمار گوید: به امام صادق (عرض کردم: «آنچه مردم نقل می‌کنند که مردی محضر پیامبر (آمد و از نیازمندی خود به حضرت شکایت نمود و پیامبر (به او دستور ازدواج داد و او نیز چنین کرد؛ بعد از مدّتی دوباره نزد حضرت آمد و از نیاز خویش به حضرت شکوه کرد و پیامبر (به او دستور ازدواج داد تا اینکه سه‌بار چنین دستوری به او داد، حقیقت دارد»؟ امام صادق (فرمود: «آری حقیقت دارد». آنگاه فرمود: «روزی همراه زنان و فرزندان می‌آید».

پیامبر ( از امام صادق (روایت است: جوانی از انصار خدمت رسول خدا (آمد و از نیازمندی خویش به حضرت شکایت نمود. پیامبر (فرمود: «ازدواج کن». جوان [با خود] گفت: «من از اینکه دوباره نزد رسول خدا (بروم [و دوباره از نیازمندی‌ام شکایت کنم] شرم دارم». مردی از انصار به او رسید و گفت: «من دختری زیبارو دارم». و دخترش را به ازدواج آن جوان درآورد. خداوند در اثر این ازدواج گشایشی برای او بوجود آورد. آن جوان نزد پیامبر (آمد و ایشان را [از جریان] باخبر ساخت. رسول خدا (فرمود: «ای جوانان! بر شما باد به ازدواج‌کردن»!».