آیه ۵۳ - سوره انفال

امام صادق ( خداوند یکی از پیامبران خود را به‌سوی قومش فرستاد و به او گفت: «به قومت بگو هرگاه اهل یک آبادی به طاعت من مشغول گردند و نافرمانی نکنند به آن‌ها خیر می‌رسد؛ مردمان آن ناحیه در خوشی و رفاه به سر خواهند برد، گزندی به آن‌ها نخواهد رسید؛ امّا اگر دست از کارهای نیک بردارند و کارهایی انجام دهند که موجب ناخشنودی من گردد؛ نعمت‌ها را از آن‌ها سلب خواهم کرد و به ناراحتی گرفتار خواهند شد کسانی که اهل معصیت هستند و یا اهل آبادی‌ها و خاندان‌هایی که به گناه آلوده شده‌اند و در اثر گناه گرفتار مشکلاتی شده‌اند، دست از گناه و فساد بردارند و به کارهای نیک مشغول شوند سختی‌ها را از آن‌ها بر می‌دارم، تا خوشحال گردند».

امام صادق ( خداوند هیچ نعمتی را بر بنده‌ای ارزانی نمی‌دارد که آن را از او سلب کند مگر اینکه گناهی مرتکب شود که به‌سبب آن استحقاق سلب نعمت را پیدا کند.