آیه وَ إِنْ يُريدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللهُ هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنينَ [62]
و اگر بخواهند تو را فريب دهند، خدا براى [حمايت] تو كافى است؛ او همان كسى است كه تو را، با يارى خود و مؤمنان، تأييد كرد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللهُ قَالَ نَزَلَتْ فِی الْأَوْسِ وَ الْخَزْرَجِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَ إِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللهُ؛ این آیه درباره‌ی اوس و خزرج نازل شده است.
الباقر (علیه السلام)- هُمُ الَّذِینَ اسْتَشَارَهُمُ الرَّسُولُ (صلی الله علیه و آله) فِی أَمْرِ قُرَیْشٍ بِبَدْر.
امام باقر ( مراد از مؤمنان [در این آیه] مسلمانانی هستند که پیامبر (در جنگ بدر پیرامون پیکار با قریش با آن‌ها مشورت نمود.
الباقر (علیه السلام)- إِنَّ هَؤُلاءِ قَوْمٌ کَانُوا مَعَهُ مِنْ قُرَیْشٍ.
امام باقر ( مراد از مؤمنان [در این آیه] مسلمانانی هستند که از [میان] قریش [اهل مکّه]، با پیامبر ([همراه] بودند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَکْتُوبٌ عَلَی الْعَرْشِ أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا وَحْدِی لَا شَرِیکَ لِی وَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) عَبْدِی وَ رَسُولِی أَیَّدْتُهُ بِعَلِیٍّ (علیه السلام) فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ فَکَانَ النَّصْرُ عَلِیّاً (علیه السلام) وَ دَخَلَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ فَدَخَلَ فِی الْوَجْهَیْنِ جَمِیعاً.
پیامبر ( روی عرش چنین نوشته شده است: «همانا من خدا هستم و خدایی جز من نیست، یگانه‌ام و شریکی برای من نیست و محمّد (بنده و پیامبر من است. او را به‌وسیله‌ی علی (تأیید کردم. سپس خدای عزّوجلّ این آیه را نازل فرمود: هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمؤْمِنِینَ؛ منظور از نصر، علی (بود و در مفهوم، مؤمنان نیز وارد شده است. پس در هر دو وجه وارد شده است».
الباقر (علیه السلام)- هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ أیْ قَوَّاکَ بِأَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ جَعْفَرٍ وَ حَمْزَهًَْ وَ عَقِیل (رحمة الله علیه).
امام باقر ( هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ؛ یعنی تو را به‌وسیله‌ی امیرالمؤمنین (جعفر (حمزه (و عقیل (نیرومند ساخت.