آیه ۶۴ - سوره انفال

آیه يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ [64]

اى پيامبر! خداوند و مؤمنانى كه از تو پيروى مى‌كنند، براى [حمايت] تو كافىست [فقط بر آن‌ها تكيه كن].

۱
(انفال/ ۶۴)

الباقر (علیه السلام)- نَزَلَتْ فِی عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام).

امام باقر ( در مورد علیّ‌بن‌ابی‌طالب (نازل شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۶۱۸
بحار الأنوار، ج۳۶، ص۵۲/ بحار الأنوار، ج۳۶، ص۵۴/ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۰۱/ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۰۱
۲
(انفال/ ۶۴)

ابن‌عباس (رحمة الله علیه)- یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ قال هُوَ عَلِیُّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ هُوَ رَأْسُ الْمُؤْمِنِین.

ابن‌عبّاس ( یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤْمِنِینَ؛ آن شخص امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابی‌طالب (است که در رأس مؤمنان است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۶۱۸
کشف الغمهًْ، ج۱، ص۳۱۲
۳
(انفال/ ۶۴)

الصّادق (علیه السلام)- ثُمَّ ذَکَرَ مَنْ أَذِنَ لَهُ فِی الدُّعَاءِ إِلَیْهِ بَعْدَهُ وَ بَعْدَ رَسُولِهِ (صلی الله علیه و آله) فِی کِتَابِهِ فَقَالَ وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ ... ثُمَّ ذَکَرَ أَتْبَاعَ نَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَتْبَاعَ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ الَّتِی وَصَفَهَا فِی کِتَابِهِ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ جَعَلَهَا دَاعِیَهًًْ إِلَیْهِ وَ أَذِنَ لَهَا فِی الدُّعَاءِ إِلَیْهِ فَقَالَ یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ثُمَّ وَصَفَ أَتْبَاعَ نَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللهِ وَ رِضْواناً سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیل.

امام صادق ( آنگاه خداوند کسانی را که بعد از خود و رسولش به آن‌ها در کتابش اجازه فرموده [دیگران را] به‌سوی او دعوت کنند، یاد نموده و فرمود: باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند. (آل‌عمران/۱۰۴) ... آنگاه پیروان پیامبرش و پیروان این گروهی که آن‌ها را در کتابش به امر به معروف و نهی از منکر توصیف نموده و آن‌ها را دعوت‌کنندگان به‌سوی خودش قرار داده و به آن‌ها اجازه داده [دیگران را] به‌سوی او دعوت کنند، را یاد نموده و فرمود: یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمؤْمِنِینَ؛ آنگاه مؤمنانی که پیروان پیامبرش هستند را چنین توصیف فرمود: محمّد فرستاده‌ی خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند پیوسته آن‌ها را درحال رکوع و سجود می‌بینی درحالی‌که همواره فضل خدا و رضای او را می‌طلبند نشانه‌ی آن‌ها در صورتشان از اثر سجده نمایان است این توصیف آنان در تورات و توصیف آنان در انجیل است. (فتح/۲۹).

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۶۱۸
الکافی، ج۵، ص۱۳/ تهذیب الأحکام، ج۵۷، ص۱۲۹/ وسایل الشیعهًْ، ج۱۵، ص۳۴
بیشتر