آیه وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسابِ [16]
آن‌ها [از روى خيره‌سرى و لجاجت] گفتند: «پروردگارا! بهره‌ی ما را [از عذاب] هرچه زودتر قبل از روز حساب به ما بده»!
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ أَیْ نَصِیبَنَا وَ صکنا مِنَ الْعَذَابِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ، [یعنی] بهره [و سیلی ما] از عذاب.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَن الْأَصْبَغِ عَنْ عَلِیٍّ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ قَالَ نَصِیبَهُمْ مِنَ الْعَذَاب.
امام علی (علیه السلام)- اصبغ، از امام علی (علیه السلام) روایت کرده است که ایشان درباره‌ی کلام خداوند عزّوجلّ: وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ، فرمود: «[یعنی] بهره‌ی آن‌ها از عذاب».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قَالُوا یَعْنِی هؤُلَاءِ الْکُفَّارَ الَّذِینَ وَصَفَهُمُ رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا أَیْ قَدِّمْ لَنَا نَصِیبَنَا مِنَ الْعَذَابِ قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ. قَالُوهُ عَلَی وَجْهِ الِاسْتِهْزَاءِ بِخَبَرِ اللَّهِ تَعَالَی.
ابن‌عبّاس ( قالُوا یعنی آن کافرانی که در آیات قبل آن‌ها را توصیف نمود. می‌گویند: رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا؛ یعنی بهره‌ی ما از عذاب را برای ما جلوجلو بفرست. قَبْلَ یَوْمِ الْحِسابِ و این حرف را در مقابل آنکه خداوند به آن‌ها وعده‌ی عذاب داده بود و از سر مسخره‌کردن آن وعده می‌گفتند».