آیه هذا فَلْيَذُوقُوهُ حَميمٌ وَ غَسَّاقٌ [57]
اين مايع سوزان و مايع بدبویى است كه بايد از آن بچشند!
الباقر (علیه السلام)- إِنَّ فِی جَهَنَّمَ لَوَادٍ یُقَالُ لَهُ غَسَّاقٌ فِیهِ ثَلَاثُونَ وَ ثَلَاثُ مِائَهًِْ قَصْرٍ فِی کُلِّ قَصْرٍ ثَلَاثُونَ وَ ثَلَاثُ مِائَهًِْ بَیْتٍ فِی کُلِّ بَیْتٍ ثَلَاثُونَ وَ ثَلَاثُ مِائَهًِْ عَقْرَبٍ فِی حُمَهًِْ کُلِّ عَقْرَبٍ ثَلَاثُونَ وَ ثَلَاثُ مِائَهًِْ قُلَّهًِْ سَمٍّ لَوْ أَنَّ عَقْرَباً مِنْهَا نَضَحَتْ سَمَّهَا عَلَی أَهْلِ جَهَنَّمَ لَوَسِعَتْهُمْ سَمّاً.
امام باقر (علیه السلام)- در دوزخ درّهای است که غسّاق نامیده میشود. در آن سیصدوسی قصر باشد و در هر قصر سیصدوسی خانه باشد و در هر خانه سیصدوسی عقرب باشد و در جمجمهی هر عقرب سیصدوسی خُمره سَمّ باشد که اگر یکی از آن عقربها سمّ خود را بر دوزخیان بدمد، آن سمّ تمامی آنان را در بر میگیرد.