آیه إِنَّ هذا أَخي لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِيَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَكْفِلْنيها وَ عَزَّني فِي الْخِطابِ [23]
اين برادر من است، او نودونه ميش دارد و من [تنها] يك ميش دارم؛ امّا او اصرار مى‌كند كه؛ اين را [نيز] به من واگذار و در سخن بر من غلبه كرده است.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَکْفِلْنِیهَا أَیْ ضُمَّهَا إِلَیَّ وَ اجْعَلْنِی کَافِلَهَا الَّذِی یُلْزِمُ نَفْسَهُ الْقِیَامَ بِهَا وَ حِیَاطَتَهَا وَ الْمَعْنَی أَعْطَیْتَهَا وَ قِیلَ: مَعْنَاهُ انْزِلْ لِی عَنْهَا حَتَّی تَصِیرَ فِی نَصِیبِی.
ابن‌عبّاس ( أکْفِلْنیها یعنی او را به من بسپار و مرا به‌عنوان ضامنی که همیشه همراه او است قرار بده تا مراقب رفتار او باشم و معنای آن به او دادم است و همچنین گفته‌اند؛ معنای آن این است که از سهم او برای خاطر من کم کن تا من نیز به بهره‌ی خود برسم.