آیه قالَ یا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْ لا تَسْتَغْفِرُونَ اللهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ [46]
[صالح] گفت: «اى قوم من! چرا قبل از نیکى براى بدى عجله مى‌کنید [و عذاب الهى را مى‌طلبید نه رحمت او را]؟! چرا از خداوند آمرزش نمى‌طلبید، شاید مشمول رحمت [او] شوید»؟!
الباقر (علیه السلام)- ... لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ فَإِنَّ هُمْ سَأَلُوهُ قَبْلَ أَنْ تَأْتِیَهُمُ النَّاقَهًُْ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ فَقَالَ یاقَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَا لْحَسَنَةِ یَقُولُ بِالْعَذَابِ قَبْلَ الرَّحْمَهًْ.
امام باقر (علیه السلام)- ... لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ؛ آنان قبل از آنکه ماده شتر برایشان بیاید، از صالح خواستند که برایشان عذاب دردناک بیاورد. پس گفت: لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّیِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ، منظور عذاب قبل از رحمت است.