آیه وَ تَرَى الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ صُنْعَ اللهِ الَّذِي أَتْقَنَ کُلَّ شَيءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِما تَفْعَلُونَ [88]
کوه‌ها را مى‌بینى و آن‌ها را ساکن و بى‌حرکت مى‌پندارى، درحالى‌که مانند ابرها درحرکتند؛ این صنع و آفرینش خداوندى است که همه‌چیز را متقن و استوار آفریده؛ به یقین او از کارهایى که شما انجام مى‌دهید، آگاه است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ قَالَ تَصِیرُ سَوْدَاءَ مُظْلِمَهًًْ وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ قَالَ یَذْهَبُ ضَوْؤُهَا وَ إِذَا الْجِبالُ سُیِّرَتْ قَالَ تَسِیرُ کَمَا قَالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- در آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود. (تکویر/۱) یعنی خورشید سیاه و تاریک می‌گردد، و در آن هنگام که ستارگان بی‌فروغ شوند. (تکویر/۲) یعنی نور ستارگان می‌رود. و در آن هنگام که کوه‌ها به حرکت درآیند. (تکویر/۳) یعنی کوه‌ها مثل این آیه: تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، جاری می‌شود.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ أَیْ تَسِیرُ سَیْراً حَثِیثاً سَیْرَ السَّحَابِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ؛ یعنی کوه‌ها همچون حرکت ابرها، به‌سرعت در حال حرکت هستند.