آیه ۱۰۰ - سوره صافات

آیه رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصّالِحِينَ [100]

پروردگارا! به من[فرزندى] از صالحان ببخش.

۱
(صافات/ ۱۰۰)

الصّادق ( عَنْ دَاوُدَ‌بْنِ‌کَثِیرٍ الرَّقِّیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (أَیُّهُمَا کَانَ أَکْبَرَ إِسْمَاعِیلُ (أَوْ إِسْحَاقُ (وَ أَیُّهُمَا کَانَ الذَّبِیحَ فَقَالَ کَانَ إِسْمَاعِیلُ (أَکْبَرَ مِنْ إِسْحَاقَ (بِخَمْسِ سِنِینَ وَ کَانَ الذَّبِیحُ إِسْمَاعِیلَ (... أَ مَا تَسْمَعُ لِقَوْلِ إِبْرَاهِیمَ (حَیْثُ یَقُولُ رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ إِنَّمَا سَأَلَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْ یَرْزُقَهُ غُلَاماً مِنَ الصَّالِحِینَ.

امام صادق ( داودبن‌کثیر رقّی گوید: به امام صادق (عرض‌کردم: «کدام یک بزرگ‌تر بودند؛ اسماعیل (یا اسحاق (و کدام یک قربانی بودند»؟ ایشان فرمود: «اسماعیل (پنج سال از اسحاق (بزرگتر بود و قربانی، اسماعیل (بود ... آیا سخن ابراهیم (را نشنیدی آنجا که فرمود: رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ او از خداوند عزّوجلّ درخواست کرد که پسری نیکوکار بهره او گرداند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۶۵۴
بحار الأنوار، ج۱۲، ص۱۳۰/ معانی الأخبار، ص۳۹۱/ تحف العقول، ص۳۷۵/ البرهان
۲
(صافات/ ۱۰۰)

ابن‌عباس ( إِنَّ إِبْرَاهِیمَ (لَمَّا سَأَلَ اللَّهَ تَعَالَی وَلَداً قَالَ: رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ فَأَجَابَ دُعَاءَهُ وَ وَهَبَ لَهُ إِسْحَاقَ (وَ أَعْطَاهُ یَعْقُوبَ (مِنْ غَیْرِ دُعَاءٍ فَکَانَ ذَلِکَ نَافِلَهًًْ کَالشَّیْءِ الْمُتَطَوِّعِ مِنَ الْآدَمِیِّینَ.

ابن‌عبّاس ( وقتی ابراهیم (از خداوند متعال فرزندی درخواست کرد. گفت: رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ و خداوند دعایش را مستجاب کرد و به او اسحاق (را بخشید و به اسحاق (یعقوب (را عطا کرد بدون اینکه دعایی کند. که این بخششی بود بدون درخواست. مثل چیزی که انسان‌ها آن را مجّانی انجام دهند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۶۵۶
بحار الأنوار، ج۱۲، ص۱۰۳
بیشتر