آیه ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ [82]
سپس ديگران (دشمنان او ) را غرق كرديم.
الرّضا ( عَنِ الرَّیَّانِ‌بْنِ‌الصَّلت فِی حَدِیثِ مَجْلِسِ الرِّضَا (مَعَ المَأمُونِ وَ الْعُلَمَاءِ ... قَالَ الرِّضَا (} فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَعْطَی مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ (مِنْ ذَلِکَ فَضْلًا لَا یَبْلُغُ أَحَدٌ کُنْهَ وَصْفِهِ إِلَّا مَنْ عَقَلَهُ وَ ذَلِکَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ یُسَلِّمْ عَلَی أَحَدٍ إِلَّا عَلَی الْأَنْبِیَاء (فَقَالَ تَعَالَی سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ وَ قَالَ سَلامٌ عَلی إِبْراهِیمَ وَ قَالَ سَلامٌ عَلی مُوسی وَ هارُونَ وَ لَمْ یَقُلْ سَلَامٌ عَلَی آلِ نُوحٍ (وَ لَمْ یَقُلْ سَلَامٌ عَلَی آلِ إِبْرَاهِیمَ (وَ لَا قَالَ سَلَامٌ عَلَی آلِ مُوسَی وَ هَارُونَ (وَ قَالَ سَلَامٌ عَلَی آلِ یس یَعْنِی آلَ مُحَمَّد (.
امام رضا ( ریان‌بن‌صلت نقل می‌کند: امام رضا (در مجلسی که مأمون و دانشمندان حضور داشتند، فرمود: ... خداوند عزّوجلّ با این کلام چنان فضیلتی به محمّد و آل محمّد (عطا کرده که هیچ‌کس به کنه وصفش نمی رسد جز کسی که این کلام را دریافته باشد، خداوند عزّوجلّ بر هیچ‌کس جز بر پیامبران خود سلام نفرستاده است، حق تعالی فرمود: سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ و فرمود: سَلامٌ عَلی إِبْراهِیمَ؛ و فرمود: سَلامٌ عَلی مُوسی وَ هارُونَ؛ و نفرمود سلام بر آل نوح و نفرمود سلام بر آل ابراهیم و نفرمود سلام بر آل موسی و هارون، امّا فرمود: سَلَامٌ عَلَی آلِ یس یعنی آل محمد (.
الرّسول ( دَعَوَاتُ الرَّاوَنْدِیِّ، قَالَ أَمِیرُ‌الْمُؤْمِنِینَ (إِنَّ النَّبِیَّ (لَسَعَتْهُ الْعَقْرَبُ وَ هُوَ قَائِمٌ یُصَلِّی فَقَالَ لَعَنَ اللَّهُ الْعَقْرَبَ لَوْ تَرَکَ أَحَداً لَتَرَکَ هَذَا الْمُصَلِّی یَعْنِی نَفْسَهُ (ثُمَّ دَعَا بِمَاءٍ وَ قَرَأَ عَلَیْهِ الْحَمْدَ وَ الْمُعَوِّذَتَیْنِ ثُمَّ جَرَعَ مِنْهُ جُرَعاً ثُمَّ دَعَا بِمِلْحٍ وَ دَافَهُ فِی الْمَاءِ وَ جَعَلَ یَدْلُکُ (ذَلِکَ الْمَوْضِعَ حَتَّی سَکَنَ وَ لَمَّا رَکِبَ نُوحٌ (فِی السَّفِینَهًِْ أَبَی أَنْ یَحْمِلَ الْعَقْرَبَ مَعَهُ فَقَالَ عَاهَدْتُکَ أَنْ لَا أَلْسَعَ أَحَداً یَقُولُ سَلامٌ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ (وَ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ.
پیامبر ( در دعوات راوندی آمده است: امیرمؤمنان (فرمود: «زمانی‌که پیامبر (در حال نماز بود؛ عقربی ایشان را گزید، پس فرمود: «خدا عقرب را لعنت کند! اگر عقرب کسی را رها می‌کرد، می‌بایست این نمازگزار را به حال خود وامی‌گذاشت». یعنی خودشان (سپس بر آب دعایی خواند و حمد و معوّذتین را بر آن تلاوت کرد و جرعه ای از آن نوشید. سپس مقداری نمک خواست و آن را با آب آمیخت و آن موضع را مالش داد تا آرام گرفت. زمانی‌که نوح (بر کشتی سوار گشت، از اینکه عقرب نیز وارد شود، مانع شد. پس عقرب گفت: «قول می دهم هرگز کسی را که بگوید: سَلامٌ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ، نیش نزنم.
أمیرالمؤمنین ( مَنْ خَافَ مِنْکُمُ الْعَقْرَبَ فَلْیَقْرَأْ هَذِهِ الْآیَاتِ سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ* إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ*إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِین.
امام علی ( هرکس از عقرب ترسید این آیات را بخواند: سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ* إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ* إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا.