آیه بَيْضاءَ لَذَّةٍ لِّلشّارِبِينَ [46]
درخشنده، و لذتبخش براى نوشندگان.
أمیرالمؤمنین ( عَنْ شُرَیْحٍ الْقَاضِی قَالَ: قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (لِأَصْحَابِهِ یَوْماً وَ هُوَ یَعِظُهُم تَرَصَّدُوا مَوَاعِیدَ الْآجَالِ ... فِی لَحْدِکَ فِی مَنْزِلٍ قَلَّ زُوَّارُهُ وَ مَلَّ عُمَّالُهُ حَتَّی تُشَقَّ عَنِ الْقُبُورِ وَ تُبْعَثَ إِلَی النُّشُورِ فَإِنْ خُتِمَ لَکَ بِالسَّعَادَهًِْ صِرْتَ إِلَی الْحُبُورِ وَ أَنْتَ مَلِکٌ مُطَاعٌ وَ آمِنٌ لَا تُرَاعُ یَطُوفُ عَلَیْکُمْ وِلْدَانٌ کَأَنَّهُمُ الْجُمَانُ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ بَیْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ أَهْلُ الْجَنَّهًِْ فِیهَا یَتَنَعَّمُونَ وَ أَهْلُ النَّارِ فِیهَا یُعَذَّبُون.
امام علی ( شریح قاضی گوید: روزی امیرالمؤمنین (اصحاب خود را موعظه میکرد و میفرمود: در انتظار وعدههای مرگ باشید ... بر جبین در لحد میخوابی؛ در منزلی که دید و بازدید کم است و کارگرانش بیزار. تا اینکه قبر شکافته و به سوی قیامت برانگیخته شوی. پس اگر سرانجامت به سعادت و خوشبختی پایان پذیرد، به سوی شادمانی رهسپار میشوی درحالیکه پادشاه فرمانبردار هست! ایمن که ناراحتی نداری، پسرانی به دور شما میچرخند، آنسان که گویی از لؤلؤ هستند، با جامهایی از شراب جاری سفید که لذّت بخش است برای نوشندگان اهل بهشت در آن نعمت به سر میبرند. اهل آتش در آن در غذابند.