آیه إِلّا مَنْ هُوَ صالِ الْجَحِيمِ [163]
مگر آن‌ها كه در آتش دوزخ وارد مى‌شوند.
علیّ‌بن‌إبراهیم ( یَعْنِی أَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّ الْجِنَّ بَنَاتُ اللَّهِ فَقَالَ وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ یَعْنِی أَنَّهُمْ فِی النَّارِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( منظور این است که آن‌ها (بت‌پرستان) گفتند: «جنّیان دختران خدا هستند». پس خداوند فرمود: وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ یعنی [بت‌پرستان] در آتش هستند.
ابن‌عباس ( وَ إِنَّمَا وَصَفَ بِکَوْنِهِ مِنَ الْجِنِّ لِأَنَّ لَفْظَ الْجِنِّ مُشْتَقٌّ مِنَ الِاسْتِتَارِ وَ الْمَلَائِکَهًُْ وَ الرُّوحَانِیُّونَ لَا یُرَوْنَ بِالْعُیُونِ فَصَارَتْ کَأَنَّهَا مُسْتَتِرَهًٌْ مِنَ الْعُیُونِ فَبِهَذَا أَطْلَقَ لَفْظَ الْجِنِّ عَلَیْهَا.
ابن‌عبّاس ( این‌ها را جن نامید؛ زیرا لفظ جن از استتار و پوشش مشتق شده و فرشته‌ها و روح‌ها نیز با چشم دیده نمی‌شوند پس گویا از چشم‌ها پنهان شده‌اند و روی همین اصل، لفظ جن بر آن‌ها اطلاق می‌شود.