آیه أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ [41]
براى آنان روزى معيّن و ويژه‌اى است.
الباقر ( أَمَّا قَوْلُهُ أُولئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ قَالَ یَعْلَمُهُ الْخُدَّامُ فَیَأْتُونَ بِهِ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ قَبْلَ أَنْ یَسْأَلُوهُمْ إِیَّاهُ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ فَواکِهُ وَ هُمْ مُکْرَمُونَ قَالَ فَإِنَّهُمْ لَا یَشْتَهُونَ شَیْئاً فِی الْجَنَّهًِْ إِلَّا أُکْرِمُوا بِهِ.
امام باقر ( أُولئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ به محض اینکه این سخن را ادا کند خدمتکاران متوجه می‌شوند و بدون آنکه از آن‌ها بخواهد یا دستوری به آن‌ها دهد، برایش فراهم می‌آورند، و این است مفهوم سخن پروردگار: أُولئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ* فَواکِهُ وَ هُمْ مُکْرَمُونَ، یعنی چیزی را نخواهند و در بهشت به آن میل پیدا نکنند مگر آنکه با آن پذیرایی شوند.