آیه قالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْياناً فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ [97]
[بت پرستان] گفتند: «بناى مرتفعى براى او بسازيد و او را در جهنمى از آتش بيفكنيد»!
ابن‌عباس ( الْجَحِیمُ النَّارُ الْأَعْلَی مِنْ جَهَنَّمَ وَ الْجَحِیمُ فِی کَلَامِ الْعَرَبِ مَا عَظُمَ مِنَ النَّارِ کَقَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ ابْنُوا لَهُ بُنْیاناً فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ یُرِیدُ النَّارَ الْعَظِیمَهًَْ.
ابن‌عبّاس ( جحیم بالاترین آتش از جهنّم است و جحیم در کلام عرب آتش بزرگ را گویند. مانند این کلام خدای عزّوجلّ: ابْنُوا لَهُ بُنْیاناً فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ منظور آتش بسیار بزرگ است.
ابن‌عبّاس ( جایگاهی از سنگ ساختند که ارتفاع آن سی ذراع و عرضش بیست ذراع بود و آن را از آتش پرکردند و او (ابراهیم () را در آن انداختند. این معنای کلام خداوند است که فرموده: فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحیمِ.