آیه سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ [180]
منزّه است پروردگار تو، پروردگار صاحب قدرت، از آنچه آنان توصيف مى‌كنند.
الصّادق ( عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌عَطِیَّهًَْ قَالَ: جَاءَ إِلَی أَبِی‌جَعْفَرٍ (رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ مِنْ عُلَمَائِهِمْ فَقَالَ یَا أَبَاجَعْفَرٍ (جِئْتُ أَسْأَلُکَ عَنْ مَسْأَلَهًٍْ قَدْ أَعْیَتْ عَلَیَّ أَنْ أَجِدَ أَحَداً یُفَسِّرُهَا وَ قَدْ سَأَلْتُ عَنْهَا ثَلَاثَهًَْ أَصْنَافٍ مِنَ النَّاسِ فَقَالَ کُلُّ صِنْفٍ مِنْهُمْ شَیْئاً غَیْرَ الَّذِی قَالَ الصِّنْفُ الْآخَرُ فَقَالَ لَهُ أَبُوجَعْفَرٍ (مَا ذَاکَ قَالَ فَإِنِّی أَسْأَلُکَ عَنْ أَوَّلِ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ خَلْقِهِ فَإِنَّ بَعْضَ مَنْ سَأَلْتُهُ قَالَ الْقَدَرُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْقَلَمُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الرُّوحُ فَقَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (مَا قَالُوا شَیْئاً أُخْبِرُکَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی کَانَ وَ لَا شَیْءَ غَیْرُهُ وَ کَانَ عَزِیزاً وَ لَا أَحَدَ کَانَ قَبْلَ عِزِّهِ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ وَ کَانَ الْخَالِقُ قَبْلَ الْمَخْلُوقِ وَ لَوْ کَانَ أَوَّلُ مَا خَلَقَ مِنْ خَلْقِهِ الشَّیْءَ مِنَ الشَّیْءِ إِذاً لَمْ یَکُنْ لَهُ انْقِطَاعٌ أَبَداً وَ لَمْ یَزَلِ اللَّهُ إِذاً وَ مَعَهُ شَیْءٌ لَیْسَ هُوَ یَتَقَدَّمُهُ وَ لَکِنَّهُ کَانَ إِذْ لَا شَیْءَ غَیْرُهُ وَ خَلَقَ الشَّیْءَ الَّذِی جَمِیعُ الْأَشْیَاءِ مِنْهُ وَ هُوَ الْمَاءُ.
امام صادق ( محمّدبن‌عطیه گوید: «مردی از دانشمندان شام نزد امام باقر (آمد و گفت: «ای اباجعفر (آمدم تا از شما مسأله‌ای بپرسم که در پاسخگویی آن درمانده شدم، من از سه دسته مردم این مسأله را پرسیدم، هرکدام پاسخی مخالف هم داده‌اند». امام (فرمود: «آن مسأله چیست»؟ گفت: «نخستین چیزی که خداوند آفریده است، چیست؟ برخی به من گفته‌اند: قدر است. و برخی گفته‌اند: قلم است. و برخی آن را روح دانسته‌اند». امام باقر (فرمود: «چیزی را درست نگفته‌اند. به تو خبر می‌دهم که خدای تبارک‌وتعالی بود و چیزی جز او نبود. عزیز بود و هیچ کس پیش از عزّت او نبود. و این است سخن خداوند متعال: سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ. خالق بود پیش از مخلوق و اگر نخستین بار چیزی را از چیزی آفریده باشد، نقطه‌ی پایانی برای آن متصوّر نیست؛ و اگر همیشه با خدا چیزی بوده در این صورت خدا پیش از او نبوده ولی خدا بوده؛ آنگاه که جز او چیزی نبوده، و چیزی آفریده که همه چیز از آن است و آن آب است که همه چیز را از آن آفریده و نسبت هرچیز را به آب قرار داد».
الصّادق ( مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکْتَالَ بِالْمِکْیَالِ الْأَوْفَی فَلْیَقُلْ إِذَا أَرَادَ أَنْ یَقُومَ مِنْ مَجْلِسِهِ سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ* وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ* وَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِین.
امام صادق ( هرکس که می‌خواهد پیمانه‌ی اعمالش پر باشد، هنگام برخاستن از جایش بگوید: «سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ* وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ* وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ».