آیه قالُوا سُبْحانَكَ ما كانَ يَنْبَغي لَنا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِكَ مِنْ أَوْلِياءَ وَ لكِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ آباءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَ كانُوا قَوْماً بُوراً [18]
[در پاسخ] مى‌گويند: «منزّهى تو! براى ما سزاوار نبود كه غير از تو اوليايى برگزينيم، ولى آنان و پدرانشان را از نعمت‌ها برخوردار نمودى تا اينكه [به‌جاى شكر نعمت] ياد تو را فراموش كردند و همگى تباه و هلاك شدند».
علی‌بن‌إبراهیم ( قالُوا سُبْحانَکَ ما کانَ یَنْبَغِی لَنا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِکَ مِنْ أَوْلِیاءَ إلَی قَولِهِ قَوْماً بُوراً أی قَومُ سُوءٍ.
علیّ‌ّبن‌ابراهیم ( قالُوا سُبْحانَکَ ما کانَ یَنْبَغی لَنا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِکَ مِنْ أَوْلِیاءَ وَ لکِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ آباءَهُمْ حَتَّی نَسُوا الذِّکْرَ وَ کانُوا قَوْماً بُوراً؛ که به‌معنای قوم بد است.