آیه ۶۲ - سوره فرقان

آیه وَ هُوَ الَّذي جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً [62]

و او همان كسى است كه شب و روز را جانشين يكديگر قرار داد براى كسى كه بخواهد متذكّر شود يا شكرگزارى كند [و آنچه را در روز كوتاهى كرده در شب انجام دهد و به عكس].

۱
(فرقان/ ۶۲)

الصّادق ( کُلُّ مَا فَاتَکَ بِاللَّیْلِ فَاقْضِهِ بِالنَّهَارِ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً.

امام صادق ( هر نمازی که در شب از تو فوت شده آن را در روز قضا کن، خداوند تبارک‌وتعالی فرموده است وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۴۶۲
من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۴۹۶/ وسایل الشیعهًْ، ج۴، ص۲۷۵/ البرهان
۲
(فرقان/ ۶۲)

الصّادق ( عَنْ جَمِیلٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (قَالَ: قَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاک رُبَّمَا فَاتَتْنِی صَلَاهًُْ اللَّیْلِ الشَّهْرَ وَ الشَّهْرَیْنِ وَ الثَّلَاثَهًَْ فَأَقْضِیهَا بِالنَّهَارِ أَ یَجُوزُ ذَلِکَ قَالَ قُرَّهًُْ عَیْنٍ لَکَ وَ اللَّهِ ثَلَاثاً إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ الْآیَهًَْ فَهُوَ قَضَاءُ صَلَاهًْ النَّهَارِ بِاللَّیْلِ وَ قَضَاءُ صَلَاهًْ اللَّیْلِ بِالنَّهَارِ وَ هُوَ مِنْ سِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ (الْمَکْنُونِ.

امام صادق ( جمیل از امام صادق (روایت می‌کند و می‌گوید: «شخصی نزدشان آمد و گفت: «ای فرزند رسول خدا (! جانم به فدایت! چه بسا که نماز شب یک یا دو یا سه ماه من قضا شود، آیا می‌توانم آن را در روز انجام دهم»؟ ایشان فرمود: «به خدا قسم! این موجب روشنی چشمانت خواهد شد». و سه‌بار تکرار کرد و سپس آیه‌ی وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَة را خواند. و فرمود: «منظور از این آیه، ادای نماز روز در شب و نماز شب در روز می‌باشد و این از اسرار پنهان آل محمّد (می‌باشد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۴۶۲
بحارالأنوار، ج۸۴، ص۴۳/ وسایل الشیعهًْ، ج۴، ص۲۷۹/ القمی، ج۲، ص۱۱۶/ نورالثقلین/ البرهان
۳
(فرقان/ ۶۲)

الرّسول ( کَانَ رسول الله (یَقُولُ حِینَ یَسْتَیْقِظُ مِنْ مَنَامِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَعَثَنِی مِنْ مَرْقَدِی هَذَا وَ لَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً.

پیامبر ( وقتی آن حضرت از خواب بیدار می‌شد می‌فرمود: «سپاس خدایی را که مرا از این آرامگاهم برانگیخت و اگر می‌خواست آن را تا قیامت می‌کشاند، سپاس خدا را جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۴۶۴
بحارالأنوار، ج۷۳، ص۲۰۳
بیشتر