آیه فَقَدْ كَذَّبُوكُمْ بِما تَقُولُونَ فَما تَسْتَطيعُونَ صَرْفاً وَ لا نَصْراً وَ مَنْ يَظْلِمْ مِنْكُمْ نُذِقْهُ عَذاباً كَبيراً [19]
[خداوند به آنان مى‌گويد: ببينيد معبودهايتان]، شما را در آنچه مى‌گوييد تكذيب كردند؛ اكنون نمى‌توانيد عذاب الهى را برطرف سازيد، يا از كسى يارى بطلبيد. و هركس از شما ستم كند، عذاب شديدى به او مى‌چشانيم!
علی‌بن‌إبراهیم ( ثُمَّ یَقُولُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلنَّاسِ الَّذِینَ عَبَدُوهُم فَقَدْ کَذَّبُوکُمْ بِما تَقُولُونَ فَما تَسْتَطِیعُونَ صَرْفاً وَ لا نَصْراً وَ قَولُهُ وَ یَقُولُونَ حِجْراً مَحْجُوراً أی قَدَراً مَقدُوراً.
علیّ‌ّبن‌ابراهیم ( خداوند به افرادی که بت‌ها را پرستش کردند می‌گوید [ببینید]: «[معبودهایتان] شما را در آنچه می‌گویید تکذیب کردند؛ اکنون نمی‌توانید عذاب الهی را برطرف سازید، یا از کسی یاری بطلبید و یا آنکه می‌گویند: حِجْراً مَحْجُوراً؛ یعنی، امر مقدّرالهی که تغییرپذیر نباشد».
الرّسول ( فَقِیلَ مَا الْعَدْلُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (قَالَ الْفِدْیَهًُْ قَالَ فَقِیلَ مَا الصَّرْفُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (قَالَ التَّوْبَهًْ.
پیامبر ( روزی از پیامبر (پرسیدند: «ای پیامبر خدا (! عدل چیست»؟ آن حضرت فرمود: «فدیه» و دوباره سؤال شد که «صَرْف» چیست»؟ آن حضرت فرمود: «توبه».