آیه لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً وَ نُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنا أَنْعاماً وَ أَناسِيَّ كَثيراً [49]
تا به‌وسيله‌ی آن، سرزمين مرده‌اى را زنده كنيم؛ و آن را به مخلوقاتى كه آفريده‌ايم چهار پايان و انسان‌هاى بسيار بنوشانيم.
الرّسول ( خَرَجَ النَّبِیُّ (لِلِاسْتِسْقَاء ... اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً وَ حَیًا رَبِیعاً وَجْداً طَبَقاً غَدَقاً مُغْدِقاً مُونِقاً عَامّاً هَنِیئاً مَرِیئاً مَرِیعاً وَابِلًا سَابِلًا مُسْبِلًا مُجَلِّلًا دَیْماً دِرَراً نَافِعاً غَیْرَ ضَارٍّ عَاجِلًا غَیْرَ رَائِثٍ غَیْثاً تُحْیِی بِهِ الْبِلَادَ وَ تُغِیثُ بِهِ الْعِبَادَ وَ تَجْعَلُهُ بَلَاغاً لِلْحَاضِرِ مِنَّا وَ الْبَادِاللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَیْنَا بِأَرْضِنَا زِینَتَهَا وَ أَنْزِلْ عَلَیْنَا فِی أَرْضِنَا سَکَنَهَا اللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَیْنَا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُوراً فَأَحْیِ بِهِ بَلْدَهًًْ مَیْتاً وَ اسْقِهِ مِمَّا خَلَقْتَ لَنَا أَنْعاماً وَ أَناسِیَّ کَثِیراً.
پیامبر ( روزی پیامبر (برای نماز باران خارج شد ... و این‌چنین [خدا را] خواند: «بار خدایا! ما را از باران درشت، زنده‌کننده، بهاری، شادی‌بخش، پی‌درپی، بسیار، زیبا، در طول سال، گوارا، خوش‌گوار، حاصلخیز، دانه درشت، سیل‌آسا، فراوان، سودبخش، غیرمضر، فوری، بدون تأخیر، سیراب گردان، بارانی که سرزمین‌ها را زنده و انسان‌ها را سیراب و حجّتی بر شهرنشینان، بادیه‌نشینان باشد. بار خدایا! زینت‌های خود را بر زمین‌های ما، و آنچه در زمین استوار پیدا می‌کند، نازل فرما. أَنْزِلْ عَلَیْنَا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُوراً فَأَحْیِ بِهِ بَلْدَةً مَیْتاً وَ اسْقِهِ مِمَّا خَلَقْتَ لَنَا أَنْعاماً وَ أَناسِیَّ کَثِیراً».
الرّسول ( أَفْضَلُ الْقُنُوتِ فِی صَلَاهًْ الِاسْتِسْقَاءِ مَا رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ (اللَّهُمَّ مُعْتِقَ الرِّقَابِ وَ رَبَّ الْأَرْبَابِ وَ مُنْشِئَ السَّحَابِ وَ مُنْزِلَ الْقَطْرِ مِنَ السَّمَاءِ إِلَی‌الْأَرْضِ بَعْدَ مَوْتِهَا فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَی وَمُخْرِجَ النَّبَاتِ وَ جَامِعَ الشَّتَاتِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً غَدَقاً مُغْدِقاً هَنِیئاً مَرِیئاً تُنْبِتُ بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تُحْیِی بِهِ مِمَّا خَلَقْتَ أَنْعاماً وَ أَناسِیَّ کَثِیراً اللَّهُمَّ اسْقِ عِبَادَکَ وَ بَهَائِمَکَ وَ انْشُرْ رَحْمَتَکَ وَ أَحْیِ بِلَادَکَ الْمَیْتَهًْ.
پیامبر ( بهترین ذکر قنوت نماز باران چیزی است که از پیامبر (روایت شده است که فرمود: «بار خدایا! تو ای آزادکننده‌ی اسیران و پروردگار همه و ایجادکننده‌ی ابرها و نازل‌کننده‌ی باران از آسمان به‌سوی زمین مرده، شکافنده‌ی دانه و هسته (انعام/۹۵) و خارج‌کننده‌ی گیاهان و جمع‌کننده‌ی پراکندگی‌ها، درود فرست بر محمّد و آل محمّد (و ما را از باران فراوان گوارا که زراعت بروید، و پستان‌ها پر از شیرگردد و چهارپایان و انسان‌ها زنده گردند سیراب گردان، بار خدایا بنده‌گان و چهارپایانت را سیراب گردان و رحمتت را بگستران و شهرهای مرده‌ات را زنده فرما».
الرّضا ( اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عَلَی آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً مُجَلِّلًا طَبَقاً مُطْبِقاً جَلَلًا مُونِقاً رَاحِباً غَدَقاً مُغْدِقاً طَیِّباً مُبَارَکاً هَاطِلًا مُهْطِلًا مُتَهَاطِلًا رَغَداً هَنِیئاً مَرِیئاً دَائِماً رَوِیّاً سَرِیعاً عَامّاً مُسِیلًا نَافِعاً غَیْرَ ضَارٍّ تُحْیِی بِهِ الْعِبَادَ وَ الْبِلَادَ وَ تُنْبِتُ بِهِ الزَّرْعَ وَ النَّبَاتَ وَ تَجْعَلُ فِیهِ بَلَاغاً لِلْحَاضِرِ مِنَّا وَ الْبَادِ اللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَیْنَا مِنْ بَرَکَاتِ سَمَائِکَ مَاءً طَهُوراً وَ أَنْبِتْ لَنَا مِنْ بَرَکَاتِ أَرْضِکَ نَبَاتاً مَسْقِیّاً وَ تَسْقِیهِ مِمَّا خَلَقْتَ أَنْعاماً وَ أَناسِیَّ کَثِیراً اللَّهُمَّ ارْحَمْنَا بِالْمَشَایِخِ رُکَّعاً وَ الصِّبْیَانِ رُضَّعاً وَ الْبَهَائِمِ رُتَّعاً وَ الشُّبَّانِ خُضَّعاً.
امام رضا ( [در نماز باران چنین فرمود]: خداوندا بر محمّد و آل محمّد (درود بفرست، خداوندا ما را از بارانی تند و فراگیر، پربار، پوشاننده، فراوان، زیبا، گسترده، پرآب، درشت دانه پاک، مبارک، ریزان، پیوسته، فراخ، بی‌مشقّت، نیکوسرانجام، دائمی، سیراب‌کننده، شتابان، فراگیر، سیل‌گیر، سودبخش، بی‌زیان، سیراف فرما! بارانی که بدان بندگان و شهرها را زنده کنی و زراعت و گیاهان را به‌وسیله‌ی آن برویانی و آن را کفایت اکنون و آینده ما قرار دهی! خداوندا از برکات آسمانت آبی پاک بر ما نازل کن و از برکات زمینت گیاهی آبیاری شده برویان و آن را به آنچه از أَنْعاماً وَ أَناسِیَّ کَثِیراً خلق کرده‌ای، بنوشان خداوندا به پیران قدخمیده و کودکان شیرخوار و چهارپایان چرنده و جوانان خاضع و فروتن ما رحم کن!