آیه وَ هُوَ الَّذي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً [47]
و كسى است كه شب را براى شما پوشش قرار داد، و خواب را مايه‌ی استراحت، و روز را وسيله‌ی حيات [و حركت].
الرّسول ( کَانَ رسول الله (یَقُولُ حِینَ یَسْتَیْقِظُ مِنْ مَنَامِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَعَثَنِی مِنْ مَرْقَدِی هَذَا وَ لَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَهًًْ لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُوراً الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا تَجِنُّ مِنْهُ النُّجُومُ وَ لَا تَکُنُّ بِهِ السُّتُورُ وَ لَا یَخْفَی عَلَیْهِ مَا فِی الصُّدُور. ِ
پیامبر ( وقتی آن حضرت از خواب بیدار می‌شد می‌فرمود: «سپاس خدایی را که مرا از این آرامگاهم برانگیخت و اگر می‌خواست آن را تا قیامت می‌کشاند، سپاس خدا را که شب و روز را جانشین یکدیگر قرار داد برای کسی که بخواهد متذکّر شود یا شکرگزاری کند [و آنچه را در روز کوتاهی کرده در شب انجام دهد و بالعکس] سپاس خدایی را که شب را برای پوشش شما قرار داد و خواب را مایه‌ی استراحت و روز را وسیله‌ی حیات [و حرکت]. [خداوندا]! جز تو معبودی نیست! منزّهی تو! من از ستمکاران بودم. (انیباء/۸۷) سپاس خدایی را که ستاره‌ها از او پنهان نمی‌شوند و در برابر او پرده کشیده نمی‌شود و آنچه در دل‌هاست بر او نهان نمی‌ماند».
ابن‌عبّاس ( وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً فَالنُّشُورُ بِمَعْنَی التَّفَرُّقِ لِابْتِغَاءِ الرِّزْقِ.
ابن‌عبّاس ( وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً نشور یعنی تن با بیداری زنده می‌شود و به‌دنبال کار می‌رود.