آیه ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنا وَ الَّذينَ آمَنُوا كَذلِكَ حَقًّا عَلَيْنا نُنْجِ الْمُؤْمِنينَ [103]
سپس [هنگام نزول بلا و مجازات]، پيامبران خود و كسانى را كه [به آنان] ايمان مىآوردند، نجات مىداديم و همينگونه، بر ما لازم است كه مؤمنان [به تو] را [نيز] نجات بخشيم.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مَصْقَلَه الطَّحَّانِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ مَا یَمْنَعُکُمْ مِنْ أَنْ تَشْهَدُوا عَلَی مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ کَذلِکَ حَقًّا عَلَیْنا نُنْجِ الْمُؤْمِنِینَ.
امام صادق (علیه السلام)- مانعی ندارد که گواهی دهید آنانی که بر اسلام بودهاند و مردهاند بهشتیاند؛ زیرا پروردگار میفرماید: کَذَلِکَ حَقًّا عَلَیْنَا نُنجِ الْمؤْمِنِینَ.