آیه قُلْ لَوْ شاءَ اللهُ ما تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَ لا أَدْراكُمْ بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فيكُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ [16]
بگو: «اگر خدا مى‌خواست، من اين (قرآن) را بر شما نمى‌خواندم؛ و [خداوند] از آن آگاهتان نمى‌كرد؛ چه اينكه مدّت‌ها پيش از اين، در ميان شما زندگى نمودم؛ [و هرگز آيه اى نياوردم]؛ آيا نمى‌فهميد»؟!
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ فَقَدْ لَبِثْتُ فِیکُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ أَیْ قَدْ لَبِثْتُ فِیکُمْ أَرْبَعِینَ سَنَهًًْ قَبْلَ أَنْ یُوحَی إِلَیَّ لَمْ آتِکُمْ بِشَیْءٍ مِنْهُ حَتَّی أُوحِیَ إِلَیَّ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَقَدْ لَبِثْتُ فِیکُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ یعنی من (پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)) چهل سال میان شما زندگی کرده‌ام قبل از اینکه به من وحی شود و چنین چیزی نیاوردم تا به من وحی شد.