آیه ۴۹ - سوره یونس

امام صادق (علیه السلام)- از حُمران نقل شده: «از امام صادق (علیه السلام) پیرامون آیه: سپس مدتی مقرّر داشت [تا انسان تکامل یابد] و اجل حتمی نزد اوست [و فقط او از آن آگاه است]. (انعام/۲) پرسیدم». فرمود: «أَجَلٌ مُّسَمًّی زمان مرگی است که در این شب (شب قدر)، برای عزرائیل مشخّص می‌شود (یعنی زمانی‌که در شب قدر معیّن می‌شود که ملک‌الموت باید در آن زمان، جان فرد را بگیرد) و همان است که خداوند درباره‌اش فرمود: إِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَلایَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لایَسْتَقْدِمُونَ که مراد، همان زمان مرگی است که در شب قدر برای عزرائیل تعیین می‌شود. امّا اَجَل دیگر آن است که خواست و اراده‌ی خدا در آن مؤثّر است؛ اگر بخواهد آن را جلو و اگر بخواهد عقب می‌اندازد».

امام صادق (علیه السلام)- بَکربن‌محمّد الأزدی از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که فرمود: بگو: آن مرگی که از آن می‌گریزید شما را درخواهد یافت و سپس نزد آن دانای نهان و آشکارا برگردانده می‌شوید تا به کارهایی که کرده‌اید آگاهتان سازد. (جمعه/۸) [فرشتگان مرگ] سال‌ها را می‌شمرند؛ سال‌ها که به سر رسید ماه‌ها را می‌شمرند؛ ماه‌ها که تمام شد روزها را می‌شمرند؛ روزها که تمام شد ساعت‌ها را می‌شمرند و بالأخره نَفَس‌ها را می‌شمرند [تا عمر مقدّر به سر آید و فرشته‌ی مرگ، روح آدمی را قبض کند. و این است معنای کتاب خدا که می‌فرماید]: فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا یَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا یَسْتَقْدِمُون.