آیه ۱۰۵ - سوره یونس

آیه وَ أَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً وَ لا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكين [105]

و [به من دستور داده شده كه]: روى خود را با اخلاص به آيين الهى متوجّه ساز؛ و از مشركان مباش!

۱
(یونس/ ۱۰۵)

الصّادق (علیه السلام)- جَابِرٌ قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُول مَا مِنْ عَبْدٍ یَقُومُ إِلَی الصَّلَاهًِْ فَیُقْبِلُ بِوَجْهِهِ إِلَی اللَّهِ إِلَّا أَقْبَلَ اللَّهُ إِلَیْهِ بِوَجْهِهِ فَإِنِ الْتَفَتَ صَرَفَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَنْهُ وَ لَا یُحْسَبُ مِنْ صَلَاتِهِ إِلَّا مَا أَقْبَلَ بِقَلْبِهِ إِلَی اللَّهِ وَ لَقَدْ صَلَّی أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) ذَاتَ یَوْمٍ فَوَقَعَ عَلَی رَأْسِهِ شَیْءٌ فَلَمْ یَنْزِعْهُ مِنْ رَأْسِهِ حَتَّی قَامَ إِلَیْهِ جَعْفَرٌ فَنَزَعَهُ مِنْ رَأْسِهِ تَعْظِیماً لِلَّهِ وَ إِقْبَالًا عَلَی صَلَاتِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ أَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً وَ هِیَ أَیْضاً فِی الْوَلَایَهًِْ.

امام صادق (علیه السلام)- جابر گوید: شنیدم که ایشان می‌فرمود: «هیچ بنده‌ای نیست که به نماز بایستد و رو به‌سوی خدا کند؛ مگر اینکه خداوند نیز به او رو نماید و اگر بنده از خدا رو برگرداند، او هم از وی رو برمی‌گرداند و از نماز انسان، غیر از آن مقداری که با قلبش به خدا توجّه می‌کند مقبول نمی‌گردد». روزی امام باقر (علیه السلام) مشغول نمازخواندن بود که چیزی بر روی سرش افتاد. ولی حضرت آن را به خاطر تعظیم الهی و توجّهی که به نماز خود داشت برنداشت. تا اینکه امام صادق (علیه السلام) آمده و آن چیز را از سر پدر برگرفت؛ این است معنای آیه: أَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً همچنین «حنیف» اشاره به ولایت دارد (مراد، معنای بطنی این کلمه است).

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۸۰
بحار الأنوار، ج۸۱، ص۲۵۲
بیشتر