آیه فَقالُوا عَلَى اللهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمينَ [85]
آن‌ها گفتند: «تنها بر خدا توكّل داريم؛ پروردگارا! ما را مورد شكنجه‌ي گروه ستمكاران قرارمده».
الصّادقین (علیها السلام)- قَوْلِهِ رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ قَالَ لَا تُسَلِّطْهُمْ عَلَیْنَا فَتَفْتِنَهُمْ بِنَا.
امام باقر و امام صادق (علیها السلام)- رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ یعنی آنان را بر ما مسلّط مگردان تا آنان را توسط ما آزمایش کنی!
الأئمّهًْ ( اللَّهُمَّ إِنَّکَ حَفِظْتَ الْغُلَامَیْنِ لِصَلَاحِ أَبَوَیْهِمَا وَ دَعَاکَ الْمُؤْمِنُونَ فَقَالُوا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ.
أئمّه ( [در دعایی چنین ذکر کرده‌اند]: پروردگارا! تو [همان خدای مهربانی هستی که] دو نوجوان را به خاطر صالح‌بودن پدر و مادرشان حفظ فرمودی (اشاره به داستان حضرت خضر و موسی (علیها السلام) و بنا کردن دیوار خانه‌ی دو نوجوان یتیم) و [همان خدایی هستی که] مؤمنان [از قوم موسی (علیه السلام)] تو را خوانده و گفتند: رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ.