آیه قالَ قَدْ أُجيبَتْ دَعْوَتُكُما فَاسْتَقيما وَ لا تَتَّبِعانِ سَبيلَ الَّذينَ لا يَعْلَمُونَ [89]
فرمود: «دعاى شما پذيرفته شد. استقامت به خرج دهيد! و از راه [و رسم] كسانى كه نمىدانند، تبعيّت نكنيد».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عن أبیعبدالله (علیه السلام) قال قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) دَعَا مُوسَی (علیه السلام) وَ أَمَّنَ هَارُونُ (علیه السلام) وَ أَمَّنَتِ الْمَلَائِکَهًُْ (علیه السلام) فَقَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما فَاسْتَقِیما وَ مَنْ غَزَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ اسْتُجِیبَ لَهُ کَمَا اسْتُجِیبَ لَکُمَا یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام صادق (علیه السلام) فرمود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: موسی (علیه السلام) دعا میکرد و هارون (علیه السلام) آمین میگفت و فرشتگان نیز آمین میگفتند. سپس خداوند متعال فرمود: قَدْ أُجِیبَت دَّعْوَتُکُمَا فَاسْتَقِیمَا و هرکس که در راه خدا مبارزه کند، دعایش مستجاب خواهد شد؛ همانطوری که دعای شما (ای موسی و هارون) در روز قیامت مورد اجابت قرار خواهد گرفت.
الصّادق (علیه السلام)- کَانَ بَیْنَ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما وَ بَیْنَ أَخْذِ فِرْعَوْنَ أَرْبَعِینَ عَاماً.
امام صادق (علیه السلام)- فاصلهی زمانی میان این سخن پروردگار متعال قَدْ أُجِیبَت دَّعْوَتُکُمَا و گرفتارشدن فرعون، چهل سال فاصله بود.
الباقر (علیه السلام)- أَمْلَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِفِرْعَوْنَ مَا بَیْنَ الْکَلِمَتَیْنِ أَرْبَعِینَ سَنَهًًْ ثُمَّ أَخَذَهُ اللهُ نَکالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولی وَ کَانَ بَیْنَ أَنْ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمُوسَی وَ هَارُونَ (علیها السلام) قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما وَ بَیْنَ أَنْ عَرَّفَهُ اللَّهُ الْإِجَابَهًَْ أَرْبَعِینَ سَنَهًًْ.
امام باقر (علیه السلام)- خداوند عزّوجلّ به فرعون میان دو سخنش [که گفت: من پروردگار برتر شما هستم! (نازعات/۲۴) و من خدایی جز خودم برای شما سراغ ندارم. (قصص/ ۳۸)] چهل سال [به فرعون] مهلت داد [و به خاطر حرفی که زده بود، بلافاصله او را هلاک نکرد]. آنگاه او را به کیفر دنیا و آخرت گرفتار ساخت. (نازعات/۲۵) و میان سخنی که خداوند عزّوجلّ به موسی و هارون (علیها السلام) فرمود: قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما تا موقعی که آن نفرین عملی شد چهل سال فاصله شد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- ِ أَنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ أَنْ یَسْمَعَ صَوْتَ عَبْدِهِ وَ دُعَاءَهُ أَخَّرَ إِجَابَتَهُ وَ یَقُولُ یَا جَبْرَائِیلُ أَخِّرْ حَاجَتَهُ فَإِنِّی أُحِبُّ تَضَرُّعَهُ وَ سَمَاعَ صَوْتِهِ وَ إِذَا کَرِهَ سَمَاعَ صَوْتِ عَبْدِهِ قَالَ یَا جَبْرَائِیلُ عَجِّلْ حَاجَتَهُ فَإِنِّی أَکْرَهُ أَنْ أَسْمَعَ صَوْتَهُ هَذَا إِذَا کَانَ عَاصِیاً وَ أَنَّ الْعَبْدَ لَیَدْعُو اللَّهَ تَعَالَی وَ هُوَ عَلَیْهِ غَضْبَانُ فَیَرُدُّهُ ثُمَّ یَدْعُوهُ فَیَقُولُ أَبَی عَبْدِی أَنْ یَدْعُوَ غَیْرِی فَقَدِ اسْتَجَبْتُ لَهُ فَلَا تَیْأَسُوا مِنْ تَأْخِیرِ الْإِجَابَهًِْ فَإِنَّهُ کَانَ بَیْنَ إِجَابَهًِْ مُوسَی (علیه السلام) وَ هَارُونَ (علیه السلام) فِی فِرْعَوْنَ أَرْبَعِینَ سَنَهًًْ مِنْ حِینَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی لَهُمَا قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- خداوند هرگاه دوست داشته باشد که صوت و دعای بندهی خود را بشنود، به جبرئیل میفرماید: «اجابت حاجت او را، به تأخیر بیانداز زیرا من دوست دارم تضرّع و زاری او را بشنوم». و هرگاه از شنیدن صدای بندهای کراهت داشته باشد، به جبرئیل خطاب میفرماید: «در اجابت حاجتش تعجیل کن؛ چراکه من کراهت دارم صدای او را بشنوم». و این وقتی است که او، بندهی گناهکار باشد. و نیز روایت است که بندهای خدا را میخواند و حال آنکه خداوند از او خشمگین است. پس دعای او را رد میکند؛ باز او را میخواند. خداوند میفرماید: «دعای او را اجابت کردم زیرا بندهی من امتناع دارد که غیر مرا بخواند و حاجت خود را از غیر من سؤال کند». پس از تأخیر اجابت دعای خود، ناامید نشوید؛ زیرا اجابت دعای حضرت موسی و هارون (علیها السلام) از هنگامیکه خداوند فرمود قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما، [تا هنگام تحقّق اجابت آن] چهل سال به طول انجامید.
الباقر (علیه السلام)- سَبِیلَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ أَیْ طَرِیقَ فِرْعَوْنَ وَ أَصْحَابِه.
امام باقر (علیه السلام)- سَبِیلَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ یعنی راه فرعون و یارانش.