آیه وَ لَمّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى رَبِّي أَنْ يَهْدِيَنِي سَواءَ السَّبِيلِ [22]
و هنگامى كه به سوى مدين حركت‌كرد گفت: «اميد است پروردگارم مرا به راه راست هدايت‌كند.»
الصّادق (علیه السلام)- کَانَتْ عَصَا مُوسَی (علیه السلام) قَضِیبُ آسٍ مِنَ الْجَنَّهًِْ أَتَاهُ بِهِ جَبْرَئِیلُ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاءَ مَدْیَنَ.
امام صادق (علیه السلام)- عصای موسی (علیه السلام) از بهشت و از شاخه‌ی یک درخت آس بود هنگامی که رو به سوی مدین نمود جبرئیل (علیه السلام) آن را برایش آورد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّه (صلی الله علیه و آله): مَنْ خَرَجَ فِی سَفَرٍ وَ مَعَهُ عَصَا لَوْزٍ مُرٍّ وَ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْیَنَ قالَ عَسی رَبِّی أَنْ یَهْدِیَنِی سَواءَ السَّبِیلِ إِلَی قَوْلِهِ وَ اللهُ عَلی ما نَقُولُ وَکِیلٌ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ سَبُعٍ ضَارٍ وَ مِنْ کُلِّ لِصٍّ عَادٍ وَ مِنْ کُلِّ ذَاتِ حُمَهًٍْ حَتَّی یَرْجِعَ إِلَی أَهْلِهِ وَ مَنْزِلِهِ وَ کَانَ مَعَهُ سَبْعَهًٌْ وَ سَبْعُونَ مِنَ الْمُعَقِّبَاتِ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّی یَرْجِعَ وَ یَضَعَهَا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- [شایسته است] کسی که سفر می‌رود عصایی از چوب بادام تلخ در دست داشته باشد و در حال راه رفتن این آیه را تلاوت کند که: و چون (موسی) به طرف مدین روی آورد گفت: «امید است که پروردگار من مرا به راه مستقیم رهبری‌کند ... و خدا بر هرچه ما می‌گوئیم وکیل است. (قصص/۲۸۲۲) خدای عزّوجل او را [که در سفر چنین عصایی دارد] از هر درنده‌ی آدم‌خوار، دزد متجاوز و هر حشره‌ی زهرناک‌نیش دار ایمن خواهد داشت تا به خانواده‌اش بازگردد و هفتادوهفت فرشته از فرشتگانی که به نوبت مأمور حراست‌اند با او هستند در حالی که برای او طلب آمرزش می‌کنند تا زمانی که از سفر بازآید و عصا را از دست بگذارد.