آیه قالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْساً فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ [33]
عرض كرد: «پروردگارا! من يك تن از آنان را كُشته ام؛ مى ترسم مرا به قتل برسانند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ فِی خَبَرٍ طَوِیلٍ إِنَّ أَخِی مُوسَی (علیه السلام) نَاجَی رَبَّهُ عَلَی جَبَلِ طُورِ سَیْنَاءَ فَقَالَ فِی آخِرِ الْکَلَامِ امْضِ إِلَی فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ الْقِبْطِ وَ أَنَا مَعَکَ لَا تَخَفْ فَکَانَ جَوَابُهُ مَا ذَکَرَهُ اللَّهُ تَعَالَی إِنِّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْساً فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ وَ هَذَا عَلِیٌّ قَدْ أَنْفَذْتُهُ لِیَسْتَرْجِعَ بَرَاءَهًَْ وَ یَقْرَأَهَا عَلَی أَهْلِ مَکَّهًَْ وَ قَدْ قَتَلَ مِنْهُمْ خَلْقاً عَظِیماً فَمَا خَافَ وَ لَا تَوَقَّفَ وَ لَمْ تَأْخُذْهُ فِی اللَّهِ لَوْمَهًُْ لَائِمٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در حدیثی طولانی فرمود: «برادرم موسی (علیه السلام) بر روی کوه طورسیناء با پروردگارش مناجات می‌کرد که در پایان کلام خداوند فرمود: «به سوی فرعون و قومِ قبطی او برو و من همراه تو هستم نترس» و جواب او (موسی (علیه السلام)) آن چیزی است که خداوند تعالی [در قرآن] یادآورشده که عبارت است از: إِنِّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْساً فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ؛ و این علی (علیه السلام) است که وقتی او را مأمور کردم که سوره‌ی برائت (توبه) را از ابوبکر بگیر و بر اهل مکّه قرائت کن با این‌که افراد زیادی از آن‌ها را کشته بود، نترسید و متوقف نشد و سرزنش، سرزنش‌کنندگان او را از انجام این کار برای خدا، باز نداشت». [و این فضل علی (علیه السلام) بر موسی (علیه السلام) است].