آیه الَّذينَ هُمْ في صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ [2]
آن‌ها كه در نمازشان خشوع دارند.
الصّادق ( عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (قَالَ: إِذَا کُنْتَ دَخَلْتَ فِی صَلَاتِکَ فَعَلَیْکَ بِالتَّخَشُّعِ وَ الْإِقْبَالِ عَلَی صَلَاتِکَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ.
امام صادق ( حلبی نقل می‌کند: امام صادق (فرمود: وقتی نماز می‌خوانی، با خشوع باش و با حضور قلب به نماز متوجّه باش که خداوند عزّوجلّ می فرماید: الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ.
الصّادق ( الْخُشُوعُ غَضُّ الْبَصَرِ فِی الصَّلَاهًِْ وَ قَالَ مَنِ الْتَفَتَ بِالْکُلِّیَّهًِْ فِی صَلَاتِهِ قَطَعَهَا.
امام صادق ( خشوع همان چشم را پایین انداختن در نماز است و فرمود: «کسی که در نمازش کاملاً به‌طرفی [غیر از قبله] برگردد آن [نماز] را قطع [و باطل] کرده است».
علی بن ابراهیم ( قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ* الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ قَالَ غَضُّکَ بَصَرَکَ فِی صَلَاتِکَ وَ إِقْبَالُکَ عَلَیْهَا.
علی ّبن ابراهیم ( قَدْ أَفْلَحَ المُؤْمِنُونَ، الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ؛ [خشوع در نماز این است که] چشمانت را ببندی و به نماز توجّه کنی..
الباقر ( کَانَ النَّبِیُّ (إِذَا صَلَّی رَفَعَ بَصَرَهُ إِلَی السَّمَاءِ فَلَمَّا نَزَلَ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ طَأْطَأَ رَأْسَهُ وَ رَمَی بِبَصَرِهِ إِلَی الْأَرْضِ.
امام باقر ( رسول خدا (موقع نمازخواندن دیدگانش را به طرف آسمان بلند می کرد. هنگامی که آیه: الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ نازل شد، [در نماز] سرش را پایین انداخت و بهسوی زمین نظر افکند.
الباقر ( أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (کَانَ یُصَلِّی رَافِعاً بَصَرَهُ إِلَی السَّمَاءِ حَتَّی نَزَلَ قَوْلُهُ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ فَأَلْزَمَ بَصَرَهُ مَوْضِعَ سُجُودِهِ.
امام باقر ( رسول خدا (به هنگام نماز چشمش را به سوی آسمان نگاه می کرد تا اینکه این کلام خدا نازل شد: قَدْ أَفْلَحَ المُؤْمِنُونَ، الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ؛ پس از آن چشمش را به محلّ سجده می انداخت و به آنجا نگاه می کرد.
الرّسول ( مَا زَادَ خُشُوعُ الْجَسَدِ عَلَی مَا فِی الْقَلْبِ فَهُوَ عِنْدَنَا نِفَاقٌ.
پیامبر ( هر خشوع ظاهری که از باطن [و نیّت شخص] افزون تر باشد نزد ما نفاق و دورویی به حساب آید.
الرّسول ( رُوِیَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (رَأَی رَجُلًا یَعْبَثُ بِلِحْیَتِهِ فِی صَلَاتِهِ فَقَالَ أَمَا إِنَّهُ لَوْ خَشَعَ قَلْبُهُ لَخَشَعَتْ جَوَارِحُهُ.
پیامبر ( در روایت است: پیامبر (هنگام مشاهده‌ی مردی که درحال نماز با ریش خود بازی می کرد، فرمود: «اگر او دلی خاشع داشت تمام اعضای او متواضع می شدند».
أمیرالمؤمنین ( لِیَخْشَعِ الرَّجُلُ فِی صَلَاتِهِ فَإِنَّ مَنْ خَشَعَ قَلْبُهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خَشَعَتْ جَوَارِحُهُ فَلَا یَعْبَثْ بِشَیْء.
امام علی ( شخص باید در نماز خشوع داشته باشد. هرکس در دل خشوع نماید اعضای او نیز خشوع داشته، در نتیجه [در نماز] با چیزی [مثل محاسن خود] بازی نمی‌کند.
الصّادق ( نَحْنُ الصَّلَاهًُْ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ نَحْنُ الزَّکَاهًْ.
امام صادق ( منظور زکات و نماز، در قرآن، ما هستیم.