آیه إِنْ هُوَ إِلّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتّى حِينٍ [25]
و فقط مردى است كه به جنونى مبتلاست؛ پس مدّتى درباره‌ی او صبر كنيد [تا مرگش فرا رسد، يا از اين بيمارى رهايى يابد]».
الصّادق ( دَعَا نُوحٌ (قَوْمَهُ عَلَانِیَهًًْ فَلَمَّا سَمِعَ عَقِبُ هِبَهًِْ اللَّهِ مِنْ نُوحٍ (تَصْدِیقَ مَا فِی أَیْدِیهِمْ مِنَ الْعِلْمِ صَدَّقُوهُ فَأَمَّا وُلْدُ قَابِیلَ فَإِنَّهُمْ کَذَّبُوهُ وَ قَالُوا ما سَمِعْنا بِهذا فِی آبائِنَا الْأَوَّلِینَ وَ قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَکَ وَ اتَّبَعَکَ الْأَرْذَلُونَ یَعْنُونَ عَقِبَ هِبَهًِْ اللَّهِ.
امام صادق ( نوح (قومش را آشکارا [به خدا] دعوت کرد. وقتی فرزندان و نسل هبهًْ‌الله از نوح (تصدیق آنچه را که از علم در دستانشان هست شنیدند، او را تصدیق کردند ولی فرزندان قابیل او را تکذیب کرده و گفتند: ما سَمِعْنا بِهذا فِی آبائِنَا الْأَوَّلِینَ و گفتند: آیا ما به تو ایمان بیاوریم درحالی که افراد پست و بی ارزش از تو پیروی کرده اند؟! (شعراء/۱۱۱) و منظورشان از افراد پست و بیارزش فرزندان هبهًْ‌الله (بود.
أمیرالمؤمنین ( کِتَابُ الْغَارَاتِ لِإِبْرَاهِیمَ‌بْنِ‌مُحَمَّدٍ الثَّقَفِیِّ، قَالَ رُوِیَ أَنَّ عَلِیّاً (کَتَبَ إِلَی مُعَاوِیَهًْ ... أَلَمْ تَعْلَمْ یَا مُعَاوِیَهًُْ أَنَّ الْأَئِمَّهًَْ مِنَّا لَیْسَتْ مِنْکُمْ وَ قَدْ أَخْبَرَکُمُ اللَّهُ أَنَّ أُولِی الْأَمْرِ هُمُ الْمُسْتَنْبِطُو الْعِلْمِ وَ أَخْبَرَکُمْ أَنَّ الْأَمْرَ الَّذِی تَخْتَلِفُونَ فِیهِ یُرَدُّ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی ألرّسول (وَ إِلَی أُولِی الْأَمْرِ الْمُسْتَنْبِطِی الْعِلْمِ فَمَنْ أَوْفَی بِمَا عَاهَدَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَجِدِ اللَّهَ مُوفِیاً بِعَهْدِهِ وَ نَحْنُ آلُ إِبْرَاهِیمَ (الْمَحْسُودُونَ وَ أَنْتَ الْحَاسِدُ لَنَا خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ (بِیَدِهِ وَ نَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ وَ أَسْجَدَ لَهُ الْمَلَائِکَهًَْ وَ عَلَّمَهُ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا وَ اصْطَفَاهُ عَلَی الْعَالَمِینَ فَحَسَدَهُ الشَّیْطَانُ فَکانَ مِنَ الْغاوِینَ وَ نُوحاً (حَسَدَهُ قَوْمُهُ إِذْ قَالُوا ما هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُمْ ذَلِکَ حَسَدٌ مِنْهُمْ لِنُوحٍ (أَنْ یُقِرُّوا لَهُ بِالْفَضْلِ وَ هُوَ بَشَرٌ.
امام علی ( امام علی (در نامه‌ای که به معاویه نوشت فرمود: ... «ای معاویه! آیا نمی‌دانی ای معاویه! که امامان از ما هستند و از شما نیستند. خداوند به شما خبر داده است که اولی الأمر همان استنباط کنندگان علم می باشند؛ و به شما خبر داد که آنچه اختلاف می کنید باید به خدا، رسول و اولی‌الأمری که استنباط کنندگان علم هستند، بازگردد. هرکس به آنچه با خدا پیمان بسته است وفا کند، خداوند را وفا کننده به عهدش می یابد و ما آل ابراهیم (مورد حسادت واقع شدیم و تو حسادت کننده به ما هستی. خداوند آدم (را با دستش آفرید، و در او از روح خودش دمید، ملائکه را برای او به سجده کردن وادار کرد، همه‌ی اسم ها را به او آموخت و او را به جهانیان برتری داد که باعث شد شیطان به او حسادت کند و در نهایت از گمراهان شد. (اعراف/۱۷۵) قوم نوح (آنجا که گفتند: ما هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُمْ بر او حسادت کردند و از اینکه به فضیلت‌های نوح (اقرار کنند، حسادت می‌کردند.