آیه ۲۰ - سوره مؤمنون

آیه وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآكِلينَ [20]

و [نيز] درختى را كه از طور سينا مىرويد (درخت زيتون) و از آن روغن و «نان خورش» براى خورندگان فراهم مىگردد [آفريديم].

۱
(مؤمنون/ ۲۰)

علیبنابراهیم ( وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآکِلِینَ قَالَ شَجَرَهًُْ الزَّیْتُونِ وَ هُوَ مَثَلُ رَسُولِاللَّهِ (وَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (.

علیّبنابراهیم ( وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلْآکِلِینَ؛ منظور درخت زیتون است و نمادی است از پیامبراکرم (و امام علی (.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰
بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۶۸/ القمی، ج۲، ص۹۱/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(مؤمنون/ ۲۰)

الرّسول ( الزَّیْتُ شَجَرَهًٌْ مُبَارَکَهًٌْ فَائتَدِمُوا مِنْهُ وَ ادَّهِنُوا.

پیامبر ( زیتون را بخورانید و به تن بمالید که از درخت مبارکی است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰
نورالثقلین
۳
(مؤمنون/ ۲۰)

الباقر ( قَوْلُهُ: وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ فَالطُّورُ الْجَبَلُ وَ السَّیْنَاءُ الشَّجَرَهًُْ وَ أَمَّا الشَّجَرَهًُْ الَّتِی تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ فَهِیَ الزَّیْتُونُ.

امام باقر ( طور به‌معنای کوه، سیناء به‌معنای درخت و درختی که نانخورش (و خوراکی) است برای خورندگان، زیتون است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰
القمی، ج۲، ص۹۱/ البرهان
۴
(مؤمنون/ ۲۰)

الباقر ( عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (فِی حَدِیثٍ حَدَّثَ بِهِ أَنَّهُ کَانَ فِی وَصِیَّهًِْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (أَنْ أَخْرِجُونِی إِلَی الظَّهْرِ فَإِذَا تَصَوَّبَتْ أَقْدَامُکُمْ وَ اسْتَقْبَلَتْکُمْ رِیحٌ فَادْفِنُونِی وَ هُوَ أَوَّلُ طُورِ سَیْنَاءَ فَفَعَلُوا ذَلِکَ.

امام باقر ( در وصیّتنامه‌ی امیرالمؤمنین (آمده است: «مرا از کوفه به‌طرف نجف بیرون برید؛ هرجا که پاهای شما در زمین فرو نشیند و بند شود و نسیمی روبروی شما بوزد، مرا همانجا دفن کنید که آنجا اوّل طور سیناست». آنها نیز همین کار را کردند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰
تهذیب الأحکام، ج۶، ص۳۴/ نورالثقلین
۵
(مؤمنون/ ۲۰)

ابنعباس ( إِنَّمَا سُمِّیَ الْجَبَلُ الَّذِی کَانَ عَلَیْهِ مُوسَی (طُورَ سَیْنَاءَ لِأَنَّهُ جَبَلٌ کَانَ عَلَیْهِ شَجَرُ الزَّیْتُونِ وَ کُلُّ جَبَلٍ یَکُونُ عَلَیْهِ مَا یُنْتَفَعُ بِهِ مِنَ النَّبَاتِ أَوِ الْأَشْجَارِ سُمِّیَ طُورَ سَیْنَاءَ وَ طُورَ سِینِینَ وَ مَا لَمْ یَکُنْ عَلَیْهِ مَا یُنْتَفَعُ بِهِ مِنَ النَّبَاتِ أَوِ الْأَشْجَارِ مِنَ الْجِبَالِ سُمِّیَ طور {طُوراً} وَ لَا یُقَالُ لَهُ طُورُ سَیْنَاءَ وَ لَا طُورُ سِینِینَ.

ابنعبّاس ( کوهی که موسی (بر روی آن قرار داشت به‌این‌دلیل طورسینا نام گرفت که درخت زیتون بر روی آن بود. هر کوهی که گیاه و درخت سودمندی بر روی آن روییده باشد طورسینا یا طورسینین نام میگیرد. کوهی که گیاه یا درخت سودمندی بر آن نباشد طور نامیده میشود امّا به آن طورسینا یا طورسینین گفته نمیشود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰، ص۵۰
بحارالأنوار، ج۱۳، ص۶۵ / البرهان
بیشتر