آیه قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْني إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ [36]
گفت: «پروردگارا! مرا تا روز رستاخيز مهلت ده [و زنده بگذار]».
الصّادق (علیه السلام)- عَن وَهْبِبْنِجُمَیْعٍ عَنْ أَبِیعَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ إِبْلِیسَ وَ قَوْلِهِ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ أَیُّ یَوْمٍ هُوَ قَالَ یَا وَهْبُ أَ تَحْسَبُ أَنَّهُ یَوْمُ یَبْعَثُ اللَّهُ النَّاسَ لَا وَ لَکِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَنْظَرَهُ إِلَی یَوْمِ یَبْعَثُ اللَّهُ قَائِمَنَا (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فَیَأْخُذُ بِنَاصِیَتِهِ فَیَضْرِبُ عُنُقَهُ فَذَلِکَ الْیَوْمُ هُوَ الْوَقْتُ الْمَعْلُومُ.
امام صادق (علیه السلام)- از وهببنجُمیع نقل شده که گفت: «از امام صادق (علیه السلام) دربارهی ابلیس و این سخنش رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ قالَ فَإِنَّکَ مِنَ المُنْظَرِینَ إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ المَعْلُوم پرسیدم که آن روز کدام روز است»؟ حضرت فرمود: «ای وهب! میپنداری آن روز روزی است که خداوند مردم را [برای برپایی قیامت] برمیانگیزد؟ نه! بلکه خداوند عزّوجلّ او را تا روزی که قائم ما (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما را [برای قیامکردن] برانگیزد، مهلت داده است و حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) موی جلو سرش را گرفته و گردنش را بزند؛ آنروز، الْوَقْتُ الْمَعْلُومُ».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِبْنِیُونُسَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فَأَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ* قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ* إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ قَالَ یَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ یَوْمٌ یَذْبَحُهُ رَسُولُاللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلَی الصَّخْرَهًِْ الَّتِی فِی بَیْتِ الْمَقْدِسِ.
امام صادق (علیه السلام)- محمّدبنیونس بهواسطهی فرد نامعلومی از امام صادق (علیه السلام) نقلکرده که حضرت دربارهی اینسخن خداوند تبارکوتعالی فَأَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمنْظَرِینَ إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ المَعْلُوم؛ فرمود: «روز وقت معیّن روزی است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ابلیس را بر صخرهای که در بیت المقدس است سر میبُرد».