آیه إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرينَ [60]
به‌جز همسرش، كه مقدّر داشتيم از بازماندگان [در شهر، و هلاك شوندگان] باشد»
الباقر (علیه السلام)- فَقالَ إِبْرَاهِیمُ (علیه السلام) لِلرُّسُلِ (إِنَّ فِیها لُوطاً قالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِیها لَنُنَجِّیَنَّهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ. إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرِینَ قَالَ فَلَمَّا جاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ* قالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ* قالُوا بَلْ جِئْناکَ بِما کانُوا فِیهِ قَوْمُکَ مِنْ عَذَابِ اللهِ یَمْتَرُونَ* وَ أَتَیْناکَ بِالْحَقِّ لِنُنْذِرَ قَوْمَکَ الْعَذَاب وَ إِنَّا لَصادِقُونَ* فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ یَا لُوطُ (علیه السلام) إِذَا مَضَی لَکَ مِنْ یَوْمِکَ هَذَا سَبْعَهًُْ أَیَّامٍ وَ لَیَالِیهَا بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ إِذَا مَضَی نِصْفُ اللَّیْلِ وَ لا یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَکَ إِنَّهُ مُصِیبُها ما أَصابَهُمْ ... وَ امْضُوا فِی تِلْکَ اللَّیْلَهًِْ حَیْثُ تُؤْمَرُون فَقَضَوْا ذَلِکَ الْأَمْرَ إِلَی لُوطٍ (علیه السلام) أَنَّ دابِرَ هؤُلاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِینَ.
امام باقر (علیه السلام)- ابراهیم (علیه السلام) به آن فرستادگان فرمود: «در این آبادی لوط است!» گفتند: «ما به کسانی که در آن هستند آگاهتریم! او و خانواده‌اش را نجات می‌دهیم جز همسرش که در میان قوم (گنهکار) باقی خواهد ماند.» (عنکبوت/۳۲) حضرت فرمود: فَلَمَّا جاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ* قالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ* قالُوا بَلْ جِئْناکَ بِما کانُوا فِیهِ یَمْتَرُونَ* وَ أَتَیْناکَ بِالْحَقِّ یعنی تا قومت را از عذاب بیم دهیم وَ إِنَّا لَصادِقُونَ* فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ یعنی ای لوط، پس از گذشت هفت روز و هفت شب از امروز خانواده ات را حرکت ده بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْل یعنی وقتی شب از نیمه گذشت وَ لا یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَکَ إِنَّهُ مُصِیبُها ما أَصابَهُمْ ... وَ امْضُوا در آن شب. امام باقر (علیه السلام) فرمود: آنان لوط (علیه السلام) را از این امر آگاه کردند که ریشه آن گروه صبحگاهان بریده خواهد شد. أَنَّ دابِرَ هؤُلاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِینَ (حجر/۶۶۶۱).
الباقر (علیه السلام)- قالَ إِبْرَاهِیمُ (علیه السلام) إِنَّ فِیها لُوطاً قالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِیها لَنُنَجِّیَنَّهُ وَ أَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرِینَ فَلَمَّا عَذَّبَهُمْ اللَّهُ أَرْسَلَ اللَّهُ إِلَی إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) رُسُلًا یُبَشِّرُونَهُ بِإِسْحَاقَ وَ یُعَزُّونَهُ بِهَلَاکِ قَوْمِ لُوط (علیه السلام).
امام باقر (علیه السلام)- ابراهیم (علیه السلام) [به فرستادگان‌الهی] گفت: در این آبادی لوط است! گفتند: «ما به کسانی که در آن هستند آگاهتریم! او و خانواده‌اش را نجات می‌دهیم». (عنکبوت/۳۲) إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرِینَ؛ چون خداوند آنان را عذاب کرد، فرستادگانی به‌سوی ابراهیم (علیه السلام) فرستاد تا او را به [تولّد] اسحاق (علیه السلام) بشارت داده و به خاطر نابودی قوم لوط از او دلجویی کنند.