آیه وَ لَقَدْ كانُوا عاهَدُوا اللهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ الْأَدْبارَ وَ كانَ عَهْدُ اللهِ مَسْؤُلاً [15]
با اينكه آنان قبل از اين با خدا عهد كرده بودند كه پشت به دشمن نكنند؛ و عهد الهى مورد سؤال قرار خواهد گرفت [و در برابر آن مسؤولند].
ابن‌عبّاس ( أَخَذَ النَّبِیُّ (تَحْتَ شَجَرَهًِْ السَّمُرَهًِْ بَیْعَتَهُمْ عَلَی أَنْ لَا یَفِرُّوا وَ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الصَّحَابَهًِْ إِلَّا نَقَضَ عَهْدَهُ فِی الظَّاهِرِ بِفِعْلٍ أَمْ بِقَوْلٍ وَ قَدْ ذَمَّهُمُ اللَّهُ فَقَالَ فِی یَوْمِ الْخَنْدَقِ وَ لَقَدْ کانُوا عاهَدُوا اللهَ مِنْ قَبْلُ لا یُوَلُّونَ الْأَدْبارَ.
ابن‌عبّاس ( رسول خدا (در زیر درخت سمره از آن‌ها بیعت گرفت [مبنی بر اینکه از جنگ فرار نکنند].