آیه وَ مَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ وَ أَعْتَدْنا لَها رِزْقاً كَريماً [31]
و هركس از شما براى خدا و پيامبرش خضوع كند و عمل صالح انجام دهد، دوباره به او پاداش خواهيم داد، و روزى پرارزشى براى او آماده كردهايم.
الصّادق ( عَن حَریزٍ قال: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (عَنْ قَوْلِ اللَّهِ یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ قَالَ الْفَاحِشَهًُْ الْخُرُوجُ بِالسَّیْفِ.
امام صادق ( حریز گوید: از امام صادق (تفسیر آیهی یَا نِسَاء النَّبِیِّ مَن یَأْتِ مِنکُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ را پرسیدم. حضرت فرمود: «منظور از فاحشه، قیام علیه امام با شمشیر است».
ابنعبّاس ( لَمَّا عَلِمَ اللَّهُ أَنَّهُ سَیَجْرِی حَرْبُ الْجَمَلِ قَالَ لِأَزْوَاجِ النَّبِیِّ (وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی وَ قَالَ تَعَالَی یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ فِی حَرْبِهَا مَعَ عَلِیٍّ (.
ابنعبّاس ( چون خداوند علم به وقوع جنگ جمل داشت به زنان پیامبر (فرمود: و در خانههای خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین [در میان مردم] ظاهر نشوید. (احزاب/۳۳) و همچنین فرمود: یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ یعنی هرکس با علی (بجنگد عذابش مضاعف خواهد بود.
الصّادق ( عَنْ مُحَمَّدِبْنِمُسْلِمٍ عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (قَالَ قَالَ: أَ تَدْرِی مَا الْفَاحِشَهًُْ الْمُبَیِّنَهًُْ قُلْتُ لَا قَالَ قِتَالُ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (یَعْنِی أَهْلَ الْجَمَل.
امام صادق ( محمّدبنمسلم از امام صادق (نقل میکند که فرمود: «آیا میدانی منظور از «بالفَاحِشَةٍ المُّبَیِّنَةٍ» چیست؟ گفتم: «خیر»! فرمود: «جنگ با امیرالمؤمنین (یعنی اصحاب جمل».
أمیرالمؤمنین ( قَالَ الصَّادِقِ (فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ فِی قِصَّهًِْ أَهْلِ النَّهْرَوَانِ إِلَی أَنْ قَالَ قَالَ لَهُمْ عَلِیٌّ (فَأَخْبِرُونِی مَا ذَا أَنْکَرْتُمْ عَلَیَّ قَالُوا أَنْکَرْنَا أَشْیَاءَ یَحِلُّ لَنَا قَتْلُکَ بِوَاحِدَهًٍْ مِنْهَا ... إِلَی أَنْ قَالُوا وَ أَمَّا ثَانِیهَا أَنَّکَ حَکَمْتَ یَوْمَ الْجَمَلِ فِیهِمْ بِحُکْمٍ خَالَفْتَهُ بِصِفِّین ... قَالَ (وَ أَمَّا حُکْمِی یَوْمَ الْجَمَلِ بِمَا خَالَفْتُهُ یَوْمَ صِفِّینَ فَإِنَّ أَهْلَ الْجَمَلِ أُخِذَتْ عَلَیْهِمْ بَیْعَتِی فَنَکَثُوهَا وَ خَرَجُوا مِنْ حَرَمِ اللَّهِ وَ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ (إِلَی الْبَصْرَهًِْ وَ لَا إِمَامَ لَهُمْ وَ لَا دَارَ حَرْبٍ تَجْمَعُهُمْ فَإِنَّمَا أَخْرَجُوا عَائِشَهًَْ زَوْجَهًَْ النَّبِیِّ (مَعَهُمْ لِکَرَاهَتِهَا لِبَیْعَتِی وَ قَدْ خَبَّرَهَا رَسُولُ اللَّهِ (بِأَنَّ خُرُوجَهَا عَلَیَّ بَغْیٌ وَ عُدْوَانٌ مِنْ أَجْلِ قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ وَ مَا مِنْ أَزْوَاجِ النَّبِیِّ (وَاحِدَهًٌْ أَتَتْ بِفَاحِشَهًٍْ غَیْرُهَا فَإِنَّ فَاحِشَتَهَا کَانَتْ عَظِیمَهًًْ أَوَّلُهَا خِلَافُهَا فِیمَا أَمَرَهَا اللَّهُ فِی قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی فَإِنَّ تَبَرُّجَهَا أَعْظَمُ مِنْ خُرُوجِهَا وَ طَلْحَهًَْ وَ الزُّبَیْرَ إِلَی الْحَجِّ فَوَ اللَّهِ مَا أَرَادُوا حَجَّهًًْ وَ لَا عُمْرَهًًْ وَ مَسِیرُهَا مِنْ مَکَّهًَْ إِلَی الْبَصْرَهًِْ وَ إِشْعَالُهَا حَرْباً قُتِلَ فِیهِ طَلْحَهًُْ وَ الزُّبَیْرُ وَ خَمْسَهًٌْ وَ عِشْرُونَ أَلْفاً مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِیها ... .
امام علی ( امام صادق (در حدیثی طولانی دربارهی جنگ نهروان و اهل آن فرمود: «علی (به آنها فرمود: «به من بگویید چه چیزی را برای من انکار مینمایید»؟ گفتند: «ما چند چیز را انکار میکنیم که کشتن تو را با یکی از این دلایل برای خویش حلال میشماریم ... امّا دوّم؛ تو در روز جمل حکمی را عمل نمودی که در صفّین خلاف آن عمل نمودی» ... امام علی (فرمود: «امّا حکم من در روز جنگ جمل و مخالفت با آن در جنگ صفّین به این جهت بود که اهل جمل با من بیعت نموده بودند و بیعتشکنی کردند و از حرم خدا و رسولش خارج شده و به بصره رفتند و رهبر و مرکز فرماندهی جنگی برای آنها نبود که ایشان را ساماندهی نماید لذا عایشه همسر پیامبر (را با خود همراه ساختند؛ چرا که وی از بیعت با من کراهت داشت؛ درحالیکه پیامبر (به وی خبر داده بود که خروج بر علیه من بغی و ظلم است و خداوند در قرآن فرموده است: یا نِساءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَیْنِ و جز ایشان هیچکدام از همسران پیامبر (این عمل زشت را مرتکب نشد و کردارش بسیار ناپسند بود. اوّلین آنها مخالفت با دستور خداوند یعنی: و در خانههای خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین [در میان مردم] ظاهر نشوید. (احزاب/۳۳) که نگاه خودنمایی وی بزرگتر از خروجش بود و رفتن طلحه و زبیر به حج نیز مصداق همین خروج است که در واقع قصد حج و عمره نداشتند و نیز حرکت عایشه از مکّه به بصره و برافروختن آتش جنگی که طلحه و زبیر و بیستوپنج هزار نفر از مسلمانان در آن حضور داشتند به یقین میدانید که خداوند تعالی فرمود: و هرکس، فرد با ایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است درحالیکه جاودانه در آن میماند و خداوند بر او غضب میکند و او را از رحمتش دور میسازد و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است. (نساء/۹۳).
السّجّاد ( عَنْ عَلِیِّبْنِالْحُسَیْنِ (أَنَّهُ قَالَ لَهُ رَجُلٌ إِنَّکُمْ أَهْلُ بَیْتٍ مَغْفُورٌ لَکُمْ قَالَ فَغَضِبَ وَ قَالَ نَحْنُ أَحْرَی أَنْ یَجْرِیَ فِینَا مَا أَجْرَی اللَّهُ فِی أَزْوَاجِ النَّبِیِّ (مِنْ أَنْ نَکُونَ کَمَا تَقُولُ إِنَّا نَرَی لِمُحْسِنِنَا ضِعْفَیْنِ مِنَ الْأَجْرِ وَ لِمُسِیئِنَا ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ ثُمَّ قَرَأَ الْآیَتَیْنِ.
امام سجاد ( ابوحمزهثمالی از امام سجّاد (نقل کرد که مردی در حضور امام (گفت: «شما از اهل بیتی هستید که مورد رحمت و آمرزش خدا قرار گرفتهاید». امام (ناراحت شد و فرمود: «ما سزاوارتریم به اینکه آنچه خدا دربارهی همسران رسول خدا (عملی کرد، دربارهی ما نیز عملی کند. ما معتقدیم که خداوند نیکوکاران از میان ما را دوبرابر اجر میدهد و بدکاران از میان ما نیز دوبرابر عذاب میبیند. نه آنگونه که تو پنداشتهای». سپس آن دو آیه را تلاوت کردند.
علیبنإبراهیم ( أَجْرَهَا مَرَّتَیْنِ وَ الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ کُلُّ هَذَا فِی الْآخِرَهًِْ حَیْثُ یَکُونُ الْأَجْرُ یَکُونُ الْعَذَابُ.
علیّبنابراهیم ( به زن پیامبر (دو اجر داده میشود و عذاب او دو برابر است و همهی آن در آخرت است؛ چراکه مکان اجر و عذاب، آنجا میباشد.