آیه ۷۱ - سوره احزاب

آیه يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمالَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ مَنْ يُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً [71]

تا خدا كارهاى شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد؛ و هركس اطاعت خدا و پيامبرش كند، به رستگارى [و پيروزى] بزرگى دست يافته است. تا خدا كارهاى شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد؛ و هركس اطاعت خدا و پيامبرش كند، به رستگارى [و پيروزى] بزرگى دست‌يافته است.

۱
(احزاب/ ۷۱)

الرّسول ( کَانَتْ هَذِهِ الْجُمُعَهًُْ أَوَّلَ جُمُعَهًٍْ جَمَّعَهَا رَسُولُ اللَّهِ (فِی الْإِسْلَامِ فَخَطَبَ فِی هَذِهِ الْجُمُعَهًِْ وَ هِیَ أَوَّلُ خُطْبَهًٍْ خَطَبَهَا بِالْمَدِینَهًِْ فِیمَا قِیلَ فَقَالَ (... فَاتَّقُوا اللَّهَ فِی عَاجِلِ أَمْرِکُمْ وَ آجِلِهِ فِی السِّرِّ وَ الْعَلَانِیَهًِْ فَإِنَّهُ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئاتِهِ وَ یُعْظِمْ لَهُ أَجْراً وَ مَنْ یَتَّقِ اللهَ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً وَ إِنَّ تَقْوَی اللَّهِ تُوَقِّی مَقْتَهُ وَ تُوَقِّی عُقُوبَتَهُ وَ تُوَقِّی سَخَطَهُ وَ إِنَّ تَقْوَی اللَّهِ تُبَیِّضُ الْوُجُوهَ وَ تُرْضِی الرَّبَّ وَ تَرْفَعُ الدَّرَجَهًْ.

پیامبر ( این جمعه اوّلین جمعهای بود که رسول خدا (در اسلام برگزار کرد و در این جمعه خطبه ایراد نمود و چنانکه گفته شده است، این اوّلین خطبهای بود که در مدینه ایراد نمود. پیامبر (فرمود: ... در کار حاضر و دور و نهان و عیان از خدا بترسید که هرکه از خدا بترسد گناهان وی را محو کند و پاداش او بزرگ دهد و هرکه از خدا بترسد به رستگاری [و پیروزی] بزرگی دست یافته است، ترس خدا از دشمنی و عقوبت و خشم وی مصون می‌دارد، ترس خدا چهره را سپید و خدا را خشنود و مرتبت را بلند می‌کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۴
بحار الأنوار، ج۸۶، ص۲۳۲/ بحار الأنوار، ج۱۹، ص۱۲۶
۲
(احزاب/ ۷۱)

أمیرالمؤمنین ( نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً (عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ (بَعَثَهُ بِالْحَقِّ دَالًّا عَلَیْهِ وَ هَادِیاً إِلَیْهِ فَهَدَانَا بِهِ مِنَ الضَّلَالَهًِْ وَ اسْتَنْقَذَنَا بِهِ مِنَ الْجَهَالَهًِْ مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً وَ نَالَ ثَوَاباً کَرِیماً وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ (فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَاناً مُبِیناً وَ اسْتَحَقَّ عَذَاباً أَلِیماً فَأَنْجِعُوا بِمَا یَحِقُّ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّمْعِ وَ الطَّاعَهًِْ وَ إِخْلَاصِ النَّصِیحَهًِْ وَ حُسْنِ الْمُوَازَرَهًْ.

امام علی ( گواهی می‌دهیم که خدایی نیست مگر خدای تعالی و اینکه محمّد (بنده و رسول اوست که او را به حق و راستی به پیغمبری فرستاده تا بر او دلالت نماید و همه را به‌سوی او هدایت فرماید پس به وساطت آن حضرت ما را از ضلالت هدایت فرموده از گمراهی به راه رسانیده و به سبب او ما را از جهالت و نادانی خلاصی داد و رهانید؛ مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً و به ثواب عظیمی رسیده و هرکه خدا و رسول او را نافرمانی نماید زیانِ آشکاری کرده است و سزاوار عذابی دردناک یا دردآورنده شده پس در بجا آوردن آنچه بر شما واجب و لازم است از شنیدن و قبول‌کردن و فرمان‌بردن و خیرخواهی را پاک و پاکیزه‌نمودن [به وضعی که شائبه‌ی غش و خیانت در آن نباشد] و بار سنگین را از دوش یکدیگر برداشتن مبالغه نمایید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۴
بحار الأنوار، ج۴، ص۲۶۴
۳
(احزاب/ ۷۱)

أمیرالمؤمنین ( خَطَبَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (یَوْمَ الْجُمُعَهًِْ فَقَال ... أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ وَ الْعَمَلِ بِطَاعَتِهِ وَ اجْتِنَابِ مَعْصِیَتِهِ فَإِنَّهُ مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً.

امام علی ( امام علی (در روز جمعه خطبه‌ای خواند: «ای بنده‌گان خدا سفارش می‌کنم به شما به پرهیزگاری و ترس از خدا و عمل‌نمودن به فرمان او و دوری‌جستن از نافرمانی او و هرکس اطاعت خدا و پیامبرش کند، به رستگاری [و پیروزی] بزرگی دست‌یافته است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۶
بحار الأنوار، ج۸۶، ص۲۳۴
۴
(احزاب/ ۷۱)

أمیرالمؤمنین ( عَن أبی جعفر (قال: أَنَّ عَلِیّاً (خَطَبَ یَوْمَ الْأَضْحَی فَکَبَّرَ فَقَالَ ... أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ اهْتَدَی وَ فازَ فَوْزاً عَظِیماً وَ مَنْ یَعْصِهِمَا فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِیداً.

امام علی ( از امام باقر (روایت است: امام علی (در روز عید قربان خطبه خواند و فرمود: ... گواهی میدهم که هیچ معبودی جز خداوند یکتا نیست، بیهمتاست و شریکی ندارد و گواهی میدهم محمّد (بنده و فرستاده‌ی اوست. هرکس اطاعت خدا و پیامبرش کند، به رستگاری [و پیروزی] بزرگی دست‌یافته است. و هرکس از خدا و پیامبرش نافرمانی کند قطعاً دچار گمراهی دور و درازی شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۶
بحار الأنوار، ج۸۸، ص۹۹
۵
(احزاب/ ۷۱)

الصّادق ( طُوبَی لِعَبْدٍ جَاهَدَ لِلَّهِ نَفْسَهُ وَ هَوَاهُ وَ مَنْ هَزَمَ جُنْدَ هَوَاهُ ظَفِرَ بِرِضَا اللَّهِ وَ مَنْ جَاوَرَ عَقْلُهُ نَفْسَهُ الْأَمَّارَهًَْ بِالسُّوءِ بِالْجَهْدِ وَ الِاسْتِکَانَهًِْ وَ الْخُضُوعِ عَلَی بِسَاطِ خِدْمَهًِْ اللَّهِ تَعَالَی فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً.

امام صادق ( خوشا به حال آن بنده‌ای که برای رضای خدا، با خواسته‌های نفس خود بجنگد. کسی که با حمله‌ی پیگیر سپاه نفس سرکش را از پای درآورد، به رضایت و خشنودی خدا نائل می‌شود. کسی که از حکم عقل و خرد سرپیچی نکرده و نفس سرکش و خواسته‌های آن را در برابر عقل تسلیم نماید و با کوشش هر چه بیشتر و تواضع و فروتنی در میدان عبادت پروردگار و خضوع در برابر خدا کند، چنین شخصی به رستگاری [و پیروزی] بزرگی دست یافته است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۶
بحار الأنوار، ج۶۷، ص۶۹

ولایت

۱
(احزاب/ ۷۱)

الصّادق ( مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فِی وَلَایَهًِْ عَلِیٍّ (و الْأَئِمَّهًِْ (مِنْ بَعْدِهِ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً.

امام صادق ( آن کس که از خدا و رسولش در ولایت علی (و ولایت امامان (بعد از آن پیروی کند، به رستگاری بزرگی دست یافته است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۶
بحار الأنوار، ج۲۳، ص۳۰۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۵۹/ البرهان
۲
(احزاب/ ۷۱)

الرّسول ( مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ فَضَائِلَ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ قَدْ أَنْزَلَهَا فِی الْقُرْآنِ أَکْثَرَ مِنْ أَنْ أُحْصِیَهَا فِی مَقَامٍ وَاحِدٍ فَمَنْ أَنْبَأَکُمْ بِهَا وَ عَرَّفَهَا فَصَدِّقُوهُ مَعَاشِرَ النَّاسِ مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ عَلِیّاً (وَ الْأَئِمَّهًَْ (الَّذِینَ ذَکَرْتُهُمْ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً.

پیامبر ( هان مردمان! برتری‌های علیّ‌بن‌ابی‌طالب (نزد خداوند عزّوجلّ که در قرآن نازل فرموده، بیش از آن است که من یک‌باره بتوانم بشمارم. پس هرکس از مقامات او خبر داد و آن‌ها را شناساند، تصدیق و تأییدش کنید. ای مردم! آن کس که از خدا و رسولش و علی و امامانی (که نام بردم پیروی کند، به رستگاری بزرگی دست یافته است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۸۶
بحار الأنوار، ج۳۷، ص۲۱۷
بیشتر