آیه وَ إِذا رَآكَ الَّذينَ كَفَرُوا إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلاَّ هُزُواً أَ هذَا الَّذي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَ هُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمنِ هُمْ كافِرُونَ [36]
هنگامى‌كه كافران تو را مى‌بينند، كارى جز استهزا‌كردن تو ندارند [و مى‌گويند]: آيا اين همان كسى است كه معبودهاى شما را نكوهش مى‌كند؟! درحالى‌كه خودشان ذكر خداوند رحمان را انكار مى‌كنند.
الأئمّهًْ ( أَنَّ قُرَیْشاً کَانُوا یَلْعَنُونَ الْیَهُودَ وَ النَّصَارَی بِتَکْذِیبِهِمُ الْأَنْبِیَاءَ (وَ لَوْ أَتَاهُمْ نَبِیٌّ لَنَصَرُوهُ فَلَمَّا بَعَثَ اللَّهُ النبی (صلی الله علیه و آله) کَذَّبُوهُ فَنَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ وَ کَانُوا یُشِیرُونَ إِلَیْهِ بِالْأَصَابِعِ بِمَا حَکَی اللَّهُ عَنْهُمْ وَ إِذا رَأَوْکَ إِنْ یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُواً یَقُولُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ أَ هذَا الَّذِی یَذْکُرُ آلِهَتَکُمْ.
ائمه ( قریش، بر یهود و نصاری به خاطر تکذیب پیامبران لعنت می‌فرستادند و [می‌گفتند] اگر پیامبری به‌سوی آن‌ها بیاید حتماً یاری‌اش می‌کنند و هنگامی‌که خداوند، پیامبر (را مبعوث کرد، او را تکذیب کردند؛ در نتیجه این آیه نازل شد و به دلیل آنچه خدا از آن‌ها حکایت فرمود، [از روی تحقیر و تمسخر] با انگشتان به او اشاره می‌کردند: وَ إِذا رَآکَ الَّذینَ کَفَرُوا إِنْ یَتَّخِذُونَکَ إِلاَّ هُزُواً بعضی به بعضی دیگر می‌گفتند: أَ هذَا الَّذی یَذْکُرُ آلِهَتَکُمْ.