آیه وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا يَأْكُلُونَ الطَّعامَ وَ ما كانُوا خالِدينَ [8]
آنان را پيكرهايى كه غذا نمى‌خوردند قرار نداديم و عمر جاويدان هم نداشتند.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ زُرَارَهًَْ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ قَالَ تُبَدَّلُ خُبْزَهًًْ نَقِیَّهًًْ یَأْکُلُ النَّاسُ مِنْهَا حَتَّی یَفْرُغَ مِنَ الْحِسَابِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا یَأْکُلُونَ الطَّعامَ.
امام باقر ( زراره گوید: از امام باقر (درباره‌ی سخن خداوند: در آن روز که این زمین به زمین دیگر مبدّل می‌شود. (ابراهیم/۴۸). سؤال کردم. فرمود: «به نانی پاکیزه و تمیز مبدّل می‌شود که مردم از آن می‌خورند تا [خداوند] از حساب فارغ شود؛ و خداوند فرموده است: وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا یَأْکُلُونَ الطَّعامَ».