آیه بَلْ مَتَّعْنا هؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتَّى طالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ أَ فَلا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها أَ فَهُمُ الْغالِبُونَ [44]
آرى، ما آن‌ها و پدرانشان را [از نعمت‌ها] بهره‌مند ساختيم، تا آنجا كه عمرشان طولانى شد [و مايه‌ی غرور و طغيانشان گرديد]، آيا نمى‌بينند كه ما پيوسته از زمين [و اهلش] مى‌كاهيم؟! آيا آن‌ها غالبند [يا ما]؟!
الصّادق (علیه السلام)- فِی مَجْمَعِ الْبَیَانِ: أَ فَلَا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها ... نُقْصَانُهَا ذَهَابُ عَالِمِهَا.
امام صادق ( أَ فَلَا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها ... نقصان زمین از بین رفتن دانشمندان است».