آیه ۱۰۲ - سوره طه

آیه يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً [102]

روزى‌که در «صور» دمیده مى‌شود؛ و مجرمان را با بدن‌هاى کبود، در آن روز جمع مى‌کنیم.

۱
(طه/ ۱۰۲)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقاً تَکُونُ أَعْیُنُهُمْ مُزْرَقَّهًًْ لَا یَقْدِرُونَ أَنْ یَطْرِفُوهَا.

علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم ( وَ نَحْشُرُ المُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقًا؛ چشمانشان کبود شده است به‌حدّی که نمی‌توانند آن را بچرخانند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۸۰
بحار الأنوار، ج۷، ص۱۷۶/ القمی؛ ج۲، ص۶۴
۲
(طه/ ۱۰۲)

الصّادق (علیه السلام)- وَ یَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ نَفْخَهًٌْ واحِدَهًٌْ فَیَمُوتُ إِبْلِیسُ مَا بَیْنَ النَّفْخَهًِْ الْأُولَی وَ الثَّانِیَهًِْ.

امام صادق ( یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّور؛ آن روزیست که بار یکم در صور دمیده شود، و ابلیس در میان دم یکم و دوّم صور بمیرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۸۰
بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۲
بیشتر