آیه ۶۱ - سوره طه

آیه قالَ لَهُمْ مُوسى وَيْلَكُمْ لا تَفْتَرُوا عَلَى اللهِ كَذِباً فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذابٍ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَرى [61]

موسى به آنان گفت: «واى بر شما! دروغ بر خدا نبندید، که شما را با عذابى [بزرگ] نابود مى‌سازد؛ و هرکس که [بر خدا] دروغ ببندد، نومید مى‌شود.

و هرکس که [بر خدا] دروغ ببندد، نومید می‌شود

۱ -۱
(طه/ ۶۱)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبَانِ‌بْنِ‌تَغْلِب عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْأَئِمَّهًِْ (فَقَالَ وَ اللَّهِ لَعَهْدٌ عَهِدَهُ إِلَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّ الْأَئِمَّهًَْ بَعْدَهُ اثْنَا عَشَرَ تِسْعَهًٌْ مِنْ صُلْبِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ مِنَّا الْمَهْدِیُّ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) الَّذِی یُقِیمُ الدِّینَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ مَنْ أَحَبَّنَا حُشِرَ مِنْ حُفْرَتِهِ مَعَنَا وَ مَنْ أَبْغَضَنَا أَوْ رَدَّنَا أَوْ رَدَّ وَاحِداً مِنَّا حُشِرَ مِنْ حُفْرَتِهِ إِلَی النَّارِ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَری.

امام باقر ( ابان‌بن‌تغلب گوید: از امام باقر (درباره‌ی امامان (پرسیدم. فرمود: «به خدا سوگند عهد و سفارشی که پیغمبر (به ما فرموده، این است که امامان پس از او دوازده نفرند که نه نفر آن‌ها از صلب امام حسین (هستند. و مهدی (از ما اهل‌بیت است، آن کسی که در آخرالزّمان به دین [حق] قیام خواهد کرد؛ هرکه ما را دوست دارد از قبر خویش با ما محشور می‌گردد، و هرکه با ما دشمنی کند یا ردّ کند یا یکی از ما را ردّ کند از قبر خویش به‌سوی آتش محشور خواهد شد، و هرکس که [بر خدا] دروغ ببندد، نومید می‌شود».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۲۸
بحار الأنوار، ج۳۶، ص۳۵۸
۱ -۲
(طه/ ۶۱)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَی قَضِیباً مِنْ یَاقُوتَهًٍْ حَمْرَاءَ خَلَقَهُ بِقُدْرَتِهِ ثُمَّ دَلَّاهُ إِلَی الْأَرْضِ ثُمَّ آلَی عَلَی نَفْسِهِ أَنْ لَا یَنَالَ الْقَضِیبَ مِنْهَا إِلَّا مَنْ تَوَلَّی مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) وَ آلَ مُحَمَّدٍ (ثُمَّ قَالَ مَا یَنْتَظِرُ وَلِیُّنَا إِلَّا أَنْ یَتَبَوَّأَ مَقْعَدَهُ مِنَ الْجَنَّهًِْ وَ مَا یَنْتَظِرُ عَدُوُّنَا إِلَّا أَنْ یَتَبَوَّأَ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ ثُمَّ أَوْمَأَ إِلَی امیرالمؤمنین علِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ قَالَ أَوْلِیَاءُ هَذَا أَوْلِیَاءُ اللَّهِ وَ أَعْدَاءُ هَذَا أَعْدَاءُ اللَّهِ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ قَالَ خابَ مَنِ افْتَری.

پیامبر ( رسول خدا (فرمود: «خداوند متعال چوبی از یاقوت سرخ آفریده و بعد او را به‌طرف زمین آویزان کرده است، و بعد با خود پیمان بسته است هرکس دستش به آن برسد دوست محمّد و آل محمّد (خواهد بود». سپس فرمود: «دوستان ما انتظار دارند که هرچه زودتر جایگاه خود را در بهشت مشاهده کنند و دشمنان ما هم منتظر می‌باشند که محلّ خود را در دوزخ بنگرند». و بعد اشاره به‌طرف امیرالمؤمنین (کرد و فرمود: «دوستان این، دوستان خدا و دشمنان ایشان، دشمنان خدا هستند». و این فضیلت از زبان رسول خدا (جاری شده و فرمود: وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَری.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۲۸
بحار الأنوار، ج۶۵، ص۵۸
۱ -۳
(طه/ ۶۱)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَیُّهَا النَّاسُ اسْمَعُوا قَوْلِی وَ اعْقِلُوهُ عَنِّی فَإِنَّ الْفِرَاقَ قَرِیبٌ أَنَا إِمَامُ الْبَرِیَّهًِْ وَ وَصِیُّ خَیْرِ الْخَلِیقَهًِْ وَ زَوْجُ سَیِّدَهًِْ نِسَاءِ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ وَ أَبُوالْعِتْرَهًِْ الطَّاهِرَهًِْ وَ الْأَئِمَّهًِْ الْهَادِیَهًِْ أَنَا أَخُو رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ وَصِیُّهُ وَ وَلِیُّهُ وَ وَزِیرُهُ وَ صَاحِبُهُ وَ صَفِیُّهُ وَ حَبِیبُهُ وَ خَلِیلُهُ أَنَا أمیرالمؤمنین (علیه السلام) وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ وَ سَیِّدُ الْوَصِیِّینَ حَرْبِی حَرْبُ اللَّهِ وَ سِلْمِی سِلْمُ اللَّهِ وَ طَاعَتِی طَاعَهًُْ اللَّهِ وَ وَلَایَتِی وَلَایَهًُْ اللَّهِ وَ شِیعَتِی أَوْلِیَاءُ اللَّهِ وَ أَنْصَارِی أَنْصَارُ اللَّهِ وَ الَّذِی خَلَقَنِی وَ لَمْ أَکُ شَیْئاً لَقَدْ عَلِمَ الْمُسْتَحْفَظُونَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) أَنَّ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ مَلْعُونُونَ عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَری.

امام علی ( ای مردم گفتار مرا بشنوید و آن را بفهمید که جدایی نزدیک است، من امام خلقم و وصیّ بهترین مردمم و پدر عترت طاهره و امامان، منم برادر رسول خدا (و وصی و ولی و وزیر و صاحبش و صفی و حبیب و خلیلش، منم امیرمؤمنان و پیشوای دست و رو سفیدان و سیّد اوصیاء، و نبرد با من نبرد با خداست و سازش با من سازش با خدا، طاعتم طاعت خدا و دوستیم دوستی با خدا و شیعه‌ام اولیاء خدا و انصارم انصار خدایند ... قسم به آنکه مرا آفرید درحالی‌که چیزی نبودم، تمام اصحاب رسول خدا (می‌دانند؛ ناکثین، قاسطین و مارقین، [کسانی هستند که] به زبان پیامبر امّیِ (لعنت شده‌اند. و [بدانید و آگاه باشید که] و هرکس که [بر خدا] دروغ ببندد، نومید می‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۲۸
بحار الأنوار، ج۳۹، ص۳۳۵
۱ -۴
(طه/ ۶۱)

السّجّاد (علیه السلام)- یَا أَخَا أَهْلِ الْبَصْرَهًِْ لَا وَ اللَّهِ مَا قَتَلَ عَلِیٌّ (علیه السلام) مُؤْمِناً وَ لَا قَتَلَ مُسْلِماً وَ مَا أَسْلَمَ الْقَوْمُ وَ لَکِنِ اسْتَسْلَمُوا وَ کَتَمُوا الْکُفْرَ وَ أَظْهَرُوا الْإِسْلَامَ فَلَمَّا وَجَدُوا عَلَی الْکُفْرِ أَعْوَاناً أَظْهَرُوهُ وَ قَدْ عَلِمَتْ صَاحِبَهًُْ الْجَمَلِ وَ الْمُسْتَحْفِظُونَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (أَنَّ أَصْحَابَ الْجَمَلِ وَ أَصْحَابَ صِفِّینَ وَ أَصْحَابَ النَّهْرَوَانِ لُعِنُوا عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَری.

امام سجاد ( ای برادران بصری! نه، به خدا اینگونه نیست، علی (هیچ مؤمنی را نکشت و خون هیچ مسلمانی را نریخت، آنان مسلمان نبوده بلکه تسلیم شده بودند و زمانی که بر کفر خود یار و اعوانی یافتند آن را آشکار ساختند، حال اینکه صاحب شتر (عایشه) و حافظان آل محمّد (به خوبی میدانند، اصحاب جمل و صفّین و نهروان توسط رسول خدا (لعن شده‌اند، و هرکس که [بر خدا] دروغ ببندد، نومید می‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۲۸
بحار الأنوار، ج۳۲، ص۳۴۳
۱ -۵
(طه/ ۶۱)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنِ الرِّضَا (علیه السلام) عَنْ آبَائِه عَنْ أمیرالمؤمنین (علیه السلام) قَالَ لَقَدْ عَلِمَ الْمُسْتَحْفِظُونَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّ أَهْلَ صِفِّینَ قَدْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَلَی لِسَانِ نَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَری.

امام علی ( امام رضا (از پدران گرامیش از امام علی (روایت کرده است که فرمود: «حفظ‌کنندگان احادیث پیغمبر (می‌دانستند که خدا اصحاب صفین را به زبان پیامبر (خود لعنت کرد. و هرکس که بر پیامبر (دروغ ببندد، نومید می‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۳۰
بحار الأنوار، ج۳۳، ص۱۶۲
۱ -۶
(طه/ ۶۱)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ حَبَّهًَْ الْعُرَنِیِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیّاً (علیه السلام) حِینَ بَرَزَ أَهْلُ الْجَمَلِ وَ هُوَ یَقُولُ وَ اللَّهِ لَقَدْ عَلِمَتْ صَاحِبَهًُْ الْهَوْدَجِ أَنَّ أَهْلَ الْجَمَلِ مَلْعُونُونَ عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَری.

امام علی ( حبّه عرنی گوید: شنیدم که امام علی (زمانی‌که جنگ جمل آشکار شد، فرمود: «قسم به خدا! که صاحب کجاوه می‌دانست که اهل جمل به زبان رسول خدا (لعنت شده‌اند و هرکس که [بر خدا] دروغ ببندد، نومید می‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۲۳۰
بحار الأنوار، ج۳۲، ص۳۳۵
بیشتر