آیه أَ فَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ في مَساكِنِهِمْ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِأُولِي النُّهى [128]
آیا براى هدایت آنان کافى نیست که بسیارى از اقوام پیشین را [که طغیان و فساد کردند] هلاک نمودیم، درحالیکه این‌ها در مسکن‌های [ویران‌شده] آنان راه مى‌روند؟! به‌یقین در این امر، نشانه‌هاى روشنى براى خردمندان است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ یَقُولُ یُبَیِّنُ لَهُمْ.
علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم ( أَفَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ؛ آیا برایشان تبیین نکرد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ قَالَ عَلِیُّ‌بْنُ‌إِبْرَاهِیمَ (رحمة الله علیه) أیْ یُبَیِّنْ لَهُمْ یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ أَیْ یُشَاهِدُونَ آثَارَ هَلَاکِهِمْ.
علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم ( أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ؛ یعنی مگر برای آن‌ها بیان نکرد. یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ یعنی این‌ها آثار هلاکت و نابودی آنان را می‌بینند.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَمَّارِ‌بْنِ‌عَاصِمٍ السِّجِسْتَانِیِّ قَال جِئْتُ إِلَی بَابِ أبی عبد الله (علیه السلام) فَدَخَلْتُ عَلَیْهِ فَقُلْتُ أَخْبِرْنِی عَنِ الْحَیَّهًِْ وَ الْعَقْرَبِ وَ الْخُنْفَسِ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِکَ قَالَ فَقَالَ أَ مَا تَقْرَأُ کِتَابَ اللَّهِ قَالَ قُلْتُ وَ مَا کُلَّ کِتَابِ اللَّهِ أَعْرِفُ فَقَالَ أَ وَ مَا تَقْرَأُ أَ وَ لَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً أَ فَلَا یَتَذَکَّرُونَ قَالَ فَقَالَ هُمْ أُولَئِکَ خَرَجُوا مِنَ الدَّارِ فَقِیلَ لَهُمْ کُونُوا شَیْئاً.
امام صادق ( عمّاربن‌عاصم سجستانی گوید: به در خانه‌ی امام صادق (رفته و برحضرت وارد شده و گفتم: «مرا از مار، کژدم، سوسک سیاه و مانند آن باخبر ساز». فرمود: «قرآن نخوانده‌ای»؟ گفتم: «همه‌ی قرآن را نمی‌دانم». فرمود: «نخوانده‌ای: کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ؛ حضرت فرمود: «آنان از خانه بیرون آمدند و به آن‌ها گفته شد: چیزی باشید (مسخ شوید)».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهی وَ هُمُ الْأَئِمَّهًُْ (مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ مَا کَانَ فِی الْقُرْآنِ مِثْلَهَا.
پیامبر ( سپس خداوند فرموده أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهی ائمه (هستند و هرچه مانند آن از قرآن وجود دارد از قبیل اولی‌الالباب و امثال این‌ها است اشاره به ائمه (است].
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهی قَالَ نَحنُ أُولُو النُّهَی.
امام صادق ( اِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَی؛ ما خرمندان هستیم.
الکاظم (علیه السلام)- إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهی وَ هُمُ الْأَئِمَّهًُْ (مِنْ آلِ مُحَمَّدِ (صلی الله علیه و آله) وَ مَا کَانَ فِی الْقُرْآنِ مِثْلُهَا وَ یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَکانَ لِزاماً وَ أَجَلٌ مُسَمًّی فَاصْبِرْ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) نَفْسَکَ وَ ذُرِّیَّتَکَ عَلی ما یَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها.
امام کاظم ( خداوند عزّوجلّ فرموده است: إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَی و ایشان ائمّه (هستند، و در قرآن، همانندی برای این آیه وجود ندارد. خداوند در ادامه می‌فرماید: وَ لَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَکَانَ لِزَامًا وَ أَجَلٌ مُسَمًّی* فَاصْبِرْ؛ یعنی ای محمّد (! خود و فرزندانت در برابر آنچه می‌گویند، صبر کنید. و پیش از طلوع آفتاب، و قبل از غروب آن تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- لِأُولِی النُّهی أَیْ لِذَوِی الْعُقُولِ النَّاهِیَهًِْ عَنِ التَّغَافُلِ وَ التَّعَامِی.
علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم ( لِأُولِی النُّهی؛ یعنی صاحبان عقل و خرد که همان عقل آنان، آنان را از غفلت و کوردلی نهی کرده و باز می‌دارد.