آیه ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدى [122]
سپس پروردگارش او را برگزید، و توبه‌اش را پذیرفت، و [او را] هدایت نمود.
الباقر (علیه السلام)- الْکَلِمَاتُ الَّتِی تَلَقَّاهُنَّ آدم مِنْ رَبِّهِ فَتابَ عَلَیْهِ وَ هَدی قَالَ سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِکَ إِنِّی عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ وَ بِحَمْدِکَ إِنِّی عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ وَ بِحَمْدِکَ إِنِّی عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ.
امام باقر ( کلماتی که آدم (از پروردگارش دریافت کرد و خدا توبه‌ی او را پذیرفت و هدایتش کرد این بود: پروردگارا! تو منزّهی و ستایش مخصوص توست من کار ناروایی کردم و بر خودم ستم کردم پس مرا ببخش زیرا تو بخشنده و مهربانی. پروردگارا! حقّ این است که خدایی جز تو نیست؛ تو منزّهی و ستایش مخصوص توست؛ من کار ناروایی کردم و بر خودم ستم کردم؛ پس مرا ببخش! زیرا تو بهترین بخشندگانی. پروردگارا! حقیقت این است که خدایی جز تو نیست تو منزّهی و ستایش مخصوص توست؛ من کار ناروایی کردم و بر خودم ستم کردم پس مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی».